Sabela de Francia (1389-1409)

Sabela de Francia
Vida
Nacimientu	París, 9 de payares de 1389[1]
Nacionalidá	Francia
Muerte	Blois, 13 de setiembre de 1409 (19 años)
Sepultura	Convento de los Celestinos de París ^(es)
Causa de la muerte	fiebres puerperales ^(es)
Familia
Padre	Carlos VI de Francia
Madre	Sabela de Baviera-Ingolstadt
Casada con	Ricardo II de Inglaterra ^(es) (1396 – m. 1400)[2] Carlos I de Orleans ^(es) (1406 – m. 1409)[2]
Fíos/es	Joan of Valois, Duchess of Alençon ^(es)
Hermanos/es	María de Valois (1393-1438) ^(es) Marguerite de Valois ^(es) Juana de Valois, duquesa de Bretaña ^(es) Luis, Delfín de Francia (1397-1415) ^(es) Juan, Delfín de Francia (1398-1417) ^(es) [2] Carlos VII de Francia[2] Catalina de Valois[2] Micaela de Valois ^(es) [2]
Pueblu	Dinastía Valois ^(es)
Estudios
Llingües falaes	francés
Creencies
Relixón	catolicismu

Isabel de Valois (9 de payares de 1389, París – 13 de setiembre de 1409, Blois) foi la tercer -pero primer en llegar a la edá adulta- de los 12 fíos de Carlos VI, rei Francia, y d'Isabel de Baviera-Ingolstadt.

En payares de 1396, a los 6 años d'edá, casóse en Calais col rei Ricardo II d'Inglaterra, como parte d'un tratáu de paz robláu ente Francia ya Inglaterra.

Dende la so llegada a Inglaterra, Ricardo II concibió un tienru ciñu a la neña, que, demasiao mozu pa convertise na so esposa ello ye que yera bien feliz al so llau.

Pero aquella felicidá sería curtia: en 1399, Ricardo II yera depuestu por Enrique de Láncaster y encarceláu en Pontefract, onde ye asesináu al añu siguiente.

El nuevu rei ordena que la nueva reina viuda -tenía apenes 11 años- fuera alloñada de Windsor, siendo conducida a la llocalidá de Sunninghill.

Enrique IV nun sabía qué faer con ella, asina qu'entamó casala col so fíu y herederu, el futuru Enrique V, #pero Isabel refugó totalmente dicha idea nin quixo oyer nada sobre'l príncipe. Al conocer la muerte del so maríu, la reina #apurrir a un rigorosu llutu y refuga a los unviaos del rei. Finalmente, el rei déxa-y tornar a Francia.

En 1404, el so tíu y padrín, Luis d'Orleans -hermanu del so padre-, solicita la mano d'Isabel pal so fíu Carlos.

El matrimoniu ente Isabel y Carlos celebrará dos años más tarde, el 29 de xunu de 1406, na ciudá de Compiègne. Isabel, entós de 16 años, lloró fondamente mientres tola ceremonia, pos se sentía rebaxada: depués de ser reina d'Inglaterra, agora casábase con un simple primu, para apino cinco años menor qu'ella -Carlos tenía al momentu de la so boda namái 11 años-. El rei Carlos VI #otorgar a los so nuevu xenru la elevación del so condáu de Valois -que-y foi cedíu pol so padre Luis- a ducáu.

El 23 de payares de 1407, el duque Luis d'Orleans ye asesináu por órdenes del so primu Juan ensin Mieu, duque de Borgoña, convirtiéndose Isabel y el so maríu en duques d'Orleans.

Dos años más tarde, el 13 de setiembre de 1409, na ciudá de Blois, y con namái 19 años d'edá, Isabel muerre al dar a lluz a la so única fía, Juana, siendo soterrada na capiya de Notre-Dame des Bonnes-Nouvelles de l'abadía de Saint-Laumer, en Blois.

Darréu los sos restos son depositaos, por orde del rei Luis XII de Francia, nel monesteriu de los Celestinos de París, destruyíu pola Revolución francesa.

Predecesor: Ana de Luxemburgo

Reina Consorte d'Inglaterra 1396-1399

Socesor:

Referencies

1. Charles Cawley. «Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020» (inglés). Consultáu'l 20 marzu 2019.
2. Afirmao en: Kindred Britain.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Sabela de Francia (1389-1409).