Tau Scorpii

Ficha d'oxetu celesteTau Scorpii
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 248,9706368875 °[2]
Declinación (δ) −28,2160170875 °[2]
Magnitú aparente (V) 2,81 (banda V)
Magnitú absoluta −2,85
Constelación Escorpión
Velocidá de rotación 7 km/s[4]
Velocidá radial 1,7 km/s[5]
Parallax 5,1232 mas[6]
Carauterístiques físiques
Radiu 5 Radius solars
Masa 15 M☉
Gravedá superficial 17 400 cm/s²[7]
Tipu espectral B0.2V[8]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 16h 35m 52.953s, -28° 12 57.662

Tau Scorpii (τ Sco / 23 Scorpii / HD 149438)[9] ye una estrella na constelación de Scorpius, l'escorpión, de magnitú aparente +2,82. Ye conocida tamién como Alniyat o Al Niyat, anque esti nome ye más utilizáu pa designar a la vecina σ Scorpii. Dambes estrelles son miembros de l'Asociación estelar de Scorpius Cimera, formando parte de la gran Asociación estelar de Scorpius-Centaurus. Tau Scorpii foi la primer estrella distinta del Sol que'l so espectru foi analizáu refechamente —l'analís realizáu por Albrecht Unsöld en 1939 dexó determinar la física y la composición de la so atmósfera.[10][11]

Carauterístiques

[editar | editar la fonte]

Tau Scorpii ye una estrella azul de tipu espectral B0.2V[9] con una temperatura de 30.700 K, más de cinco veces cimeru a la del Sol. Ye una estrella bien lluminosa, 18.000 vegaes más que'l Sol, una vegada considerada la radiación qu'emite como lluz ultravioleta. El so radiu ye unes 5 vegaes mayor que'l radiu solar, abondo grande pa una estrella de la secuencia principal. La baxa velocidá de rotación midida por efeutu Doppler (5 km/s), impropia d'una estrella de les sos carauterístiques, fai abarruntar que la so exa de rotación ta dirixíu direutamente escontra nós. Con una masa envalorada en redol a 12 vegaes la masa solar, el so destín final va ser esplotar como una supernova.[12] Alcuéntrase a 430 años lluz del Sistema Solar.

Tau Scorpii tien un campu magnéticu medianamente intensu d'aproximao 0,5 kG. La estructura magnética, inusualmente complexa pa una estrella caliente, foi reconstruyida utilizando imáxenes Zeeman-Doppler. La topoloxía superficial ye apoderada per un campu de potencial, anque probablemente tamién tea presente una componente toroidal moderada. Nun se detectó una variación temporal de dicha estructura a lo llargo d'un periodu d'estudiu d'un añu y mediu. Piénsase que posiblemente'l campu magnéticu atopáu ye un remanente de la so etapa de formación estelar.[13]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 2,0 2,1 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2):  páxs. 653–664. doi:10.1051/0004-6361:20078357. 
  3. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  4. Norberto Castro (19 avientu 2016). «The IACOB project. III. New observational clues to understand macroturbulent broadening in massive O- and B-type stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics. doi:10.1051/0004-6361/201628541. 
  5. «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system» (n'inglés). Astronomy Letters (11):  páxs. 759–771. payares 2006. doi:10.1134/S1063773706110065. 
  6. Afirmao en: Gaia DR2. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 25 abril 2018.
  7. «Chemical abundances in early B-type stars. V. Metal abundances and LTE/NLTE comparison» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 867–873. 1994. 
  8. «Some Spectroscopic Characteristics of the OB Stars: an Investigation of the Space Distribution of Certain OB Stars and the Reference Frame of the Classification». The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 257–282. agostu 1971. doi:10.1086/190239. 
  9. 9,0 9,1 Tau Scorpii (SIMBAD)
  10. Albrecht Otto Johannes Unsöld. The Bruce Medalists
  11. el_Niyat.html Al Niyat (Sigma and Tau Scorpii). The internet Encyclopedia of Science
  12. Al Niyat/Tau (Stars, Jim Kaler)
  13. Donati, J.-F.; Howarth, I. D.; Jardine, M. M.; Petit, P.; Catala, C.; Landstreet, J. D.; Bouret, J.-C.; Alecian, Y.; Barnes, J. R.; Forveille, T.; Paletou, F.; Manset, N. (2006). «The surprising magnetic topology of τ Sco: fossil remnant or dynamo output?». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 370 (2). pp. 629-644. http://adsabs.harvard.edu/abs/2006MNRAS.370..629D. 

Coordenaes: Sky map 16h 35m 52.953s, -28° 12 57.662