| |||||
---|---|---|---|---|---|
Dominiu británicu | |||||
| |||||
Himnu nacional |
God Save the King | ||||
Alministración | |||||
Capital | Nueva Delhi | ||||
Forma de gobiernu |
Monarquía constitucional Monarquía parllamentaria | ||||
Rey de India (es) | Chakravarti Rajagopalachari (es) (dende 21 xunu 1948) | ||||
Primer ministru | Sri Pandit Jawaharlal Nehru (dende 15 agostu 1947) | ||||
Xeografía | |||||
Economía | |||||
Moneda | rupia india (es) | ||||
La Unión de la India, n'ocasiones conocida como Dominiu de la India, foi un estáu independiente que tomaba aproximao la India actual y qu'esistió ente'l 15 d'agostu de 1947 y el 26 de xineru de 1950.[1] Anque foi asocedíu pola República de la India, el términu "Unión de la India" (o a cencielles "La Unión") inda ye utilizáu pol sistema xudicial indiu pa referise al gobiernu de la India (frente al gobiernu de los estaos indios).
Cuando'l gobiernu británicu de la India remató en 1947, creáronse dos dominios pa sustituyilo: La Unión de la India y el Dominiu de Paquistán. Los dos estaos fueron creaos pol Acta d'Independencia de la India de 1947 que foi aprobada pol parllamentu británicu, y esistieron hasta l'aprobación de les sos constituciones individuales. Nel casu de la India produció'l 26 de xineru de 1950; la República de la India empezó a esistir oficialmente a partir d'esa fecha.
Mientres la fase de la Unión el monarca británicu siguió siendo'l xefe del estáu de dambos dominios, representáu en cada unu pola figura d'un Gobernador Xeneral. Sicasí, esti gobernadores nun fueron designaos tamién virréis, como asocediera mientres el periodu colonial. Los Gobernadores Xenerales de la Unión de la India fueron:
Jawaharlal Nehru foi nomáu Primer Ministru y xefe del gobiernu de la Unión de la India mientres esti periodu.
Coles mesmes que'l gobiernu británicu otorgaba la independencia a los sos dos dominios de la India a mediaos d'agostu de 1947, les dos naciones xunir a la Commonwealth británica como dominios independientes. La partición dexó les rexones de Punyab y Bengala, dos de les mayores provincies, estremaes ente la India y Paquistán. Nos primeros díes de la independencia, más de dos millones de persones hindús y musulmanes emigraron al traviés de les nueves fronteres y más de cien mil morrieron por cuenta de diversos episodios de violencia.[2] La partición tamién provocó tensiones sobre la cuestión de Caxmir que provocaron la guerra ente India y Paquistán de 1947.
Según l'artículu 300 de la Constitución de la India establecióse que "El Gobiernu de la India puede definise col nome d'Unión de la India". Como resultancia, los documentos llegales y procedimientos xudiciales siempres se refieren al gobiernu de la República como "la Unión", anque de facto la Unión de la India yá nun esiste como entidá nacional.
La constitución de la India, qu'entró a valir el 26 de xineru de 1950, fixo del país una república democrática soberana y declarada como una "Unión d'Estaos".[3] La constitución estremó ente tres tipos d'estaos:[4][5]
Tipu | Gobiernu | Llista | |
---|---|---|---|
A | Antigües provincies del Imperiu de la India empobinaos por un gobernador | Un gobernador y una asamblea escoyida | Assam, Bihar, Bombay, Madhya Pradesh, Madrás, Orissa, Punyab Oriental, Uttar Pradesh y Bengala Occidental |
B | Antiguos estaos o grupos d'estaos principescos | Un rajpramukh nomáu ente los príncipes pol presidente de la India y un órganu llexislativu escoyíu | Hyderabad, Jammu y Caxmir, Madhya Bharat, Mysore, Unión d'Estaos de Patiala y de Punyab Oriental, Rayastán, Saurashtra, Travancore-Kochi y Vindhya Pradesh |
C | Antigües provincies del Imperiu de la India empobinaes por un comisariu en xefe y dellos estaos principescos | Unu comisariu designáu pol presidente de la India | Ajmer, Bhopal, Bilaspur, Coorg, Delhi, Himachal Pradesh, Kutch, Manipur y Tripura |
D | Les Islles Andamán y Nicobar | Un vicegobernador nomáu pol gobiernu central | Islles de Andamán y Nicobar |