Walter Savage Landor

Walter Savage Landor
Vida
Nacimientu Warwick, 30 de xineru de 1775[1]
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda
Reinu de Gran Bretaña  1r xineru 1801)
Bandera de Inglaterra Inglaterra
Llingua materna inglés
Muerte Florencia, 17 de setiembre de 1864[1] (89 años)
Estudios
Estudios Trinity College (es) Traducir
Rugby School
Llingües falaes llatín
inglés[1]
Oficiu poeta, escritor
Cambiar los datos en Wikidata

Walter Savage Landor (30 de xineru de 1775, Warwick – 17 de setiembre de 1864, Florencia) foi un poeta y escritor inglés, rellacionáu cola escuela lakista.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Fíu de Walter Landor, médicu, y de la so esposa, Elizabeth Savage, que tenía cierta cantidá de propiedaes. Estudió na Escuela de Rugby y nel Trinity College d'Oxford.

La muerte del so padre en 1802 poner en posesión d'una pequeña fortuna, lo que-y dexó establecer se en Bath. Ellí conoció en 1808 a Robert Southey, col que desenvolvió una estrecha amistá. Esi mesmu añu coló a la Península Ibérica a combatir a les tropes napoleóniques. Foi premiáu por Fernandu VII col grau honoríficu de coronel del exércitu español.

En mayu de 1811 Landor cásase con Miss Julia Thuillier, de quien se namorara nun baille en Bath; en xunu treslladóse a vivir a Llanthony Abbey en Monmouthshire. Dempués de tres años nos qu'intentó infructuosamente faer granible esta propiedá, colar d'Inglaterra escontra Francia, pero dempués d'una curtia residencia en Tours pasó tres años en Como; y trés más ente Pisa y Pistoia, enantes d'establecese en Florencia en 1821.

En 1835 dempués d'aldericar cola so muyer, acabaron dixebrándose dafechu. Esi mesmu añu dexó Italia y volvió a Inglaterra.

En xunetu de 1858, sicasí, tornó a Italia, onde pasaría los últimos seis años de la so vida. Gracies a Robert Browning, llogró una pensión de la so familia, lo que-y dexó atopar -y acomodu primeru en Siena y depués en Florencia. Ellí finó'l 17 de setiembre de 1864.

Ta soterráu so un lloréu nel Campusantu Inglés de Florencia, cerca de la tumba de la so amiga, Elizabeth Barrett Browning. Ellí puede trate tamién una estatua de la so esposa, sobre la tumba del so fíu, Arnold Savage Landor.

El personaxe de la obra de Charles Dickens Boythorn, de Casa Afarada, ta inspiráu nesti autor.

Obres

[editar | editar la fonte]
La so tumba nel Campusantu Inglés en Florencia.

Ye unu de los más orixinales poetes ingleses. Nun resulta bien popular, por cuenta del so léxicu y especial conceptualismo.

  • The Poems of Walter Savage Landor (1793), pequeñu volume en tres llibros.
  • Moral Epistle, panfletu anónimu de diecinueve páxines.
  • Gebir (1796). La so primer gran obra, con una segunda edición qu'apaeció en 1803 col testu bien correxíu. Daquella apaeció tol poema publicáu tamién en llatín.
  • El Conde Don Julián (Count Julian), traxedia de tema español apaecía en 1812, ensin el nome del so autor. Ye la so obra más destacada, ensin qu'haya otra que pueda compará-yla na poesía inglesa ente'l Sansón Agonista de Milton y el Prometeo lliberáu de Shelley, pola so perfeición y altor moral.
  • Conversaciones imaxinaries (Imaginary Conversations), serie de poemes que'l so primer volume apaeció en 1824 y que foi ampliándose y corrixéndose a lo llargo del tiempu, hasta 1846.
  • The Citation and Examination of William Shakespeare (1834), prosa.
  • Pericles and Aspasia (1836), prosa.
  • The Pentameron (1837), prosa. A esta añadióse-y orixinariamente The Pentalogia, que contién cinco de los meyores estudios curtios en poesía dramática.
  • Poemata et inscriptiones (1847), el so más importante obra en llatín.
  • Les Hellenics of Walter Savage Landor (1847), el cume de la so obra poética.
  • The Last Fruit off an Old Tree (1853), volume misceláneo que se cierra con Five Scenes on the martyrdom of Beatrice Cenci.
  • Antony and Octavius: Scenes for the Study (1857), doce poemes consecutivos dialogaos que bastaríen p'asitialo ente los pocos grandes maestros del drama históricu.
  • Dry Sticks Fagoted by W. S. Landor (1858), miscelánea poética.
  • Heroic Idyls, with Additional Poems, English and Latin (1863). Últimu volume. Amuesa que'l so xeniu poéticu nun perdiera'l so majestuosidad nin poder patéticu.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Vease The Works and Life of Walter Savage Landor (8 vols., 1846), la biografía ye obra de John Forster. Otra edición de les sos obres (1891–1893), editada por C. G. Crump, entiende Imaginary Conversations, Poems, Dialogues in Trate and Epigrams y The Longer Prose Works. Los sos Letters and other Unpublished Writings editar por Stephen Wheeler (1897). Hai munchos volúmenes d'antoloxíes de les sos obres, destacando unu (1882) pa la serie “Golden Treasury”, editáu por Sidney Colvin, quien tamién contribuyó a la monografía sobre Landor (1881) na serie English Men of Letters. Una bibliografía de les sos obres, munches de les cuales son bien difíciles, incluyir nel artículu de Sir Leslie Stephen sobre Landor nel Dictionary of National Biography (vol. xxxii., 1892).

Referencies

[editar | editar la fonte]
  • Mendizábal, F. de, Historia de la Lliteratura inglesa.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 121402527. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]