Gecə fotoqrafiyası — Gecə qaranlığı və sübh arasında açıq havada şəkil çəkmə. Gecə fotoqrafları süni işıqlandırma və uzun əziyyət çəkib, arzuolunmaz şəkil çəkmək üçün kifayət qədər vaxt verirlər. Yüksək sürətli filmlərin, yüksək həssaslıqlı rəqəmsal sensorların, geniş diapazonlu lenslərin və şəhər işıqlarının gücünü artırmaqla, mövcud işıqdan istifadə edərək gecə fotoqrafiyasını daha da mümkün etmək olar.
Erkən fotoqrafik vaxtların çox uzun olması, insanların çox erkən vaxtlarda şəkil çəkməsi mənasına uyğun gəlmirdi. Mexanik izləmə qurğusunun inkişafı, teleskoplara qoşulmuş kameraların nəticəsində, göydələn obyektlərinin müvəffəqiyyətli görünüşləri çəkilirdi.
Astronomiya fotoqrafiyasında ilk bilinən cəhd 1839-cu ildə Ayın surətini çəkməyə cəhd edənin adını daşıyır olan daquerotip prosesinin ixtiraçısı Lui Dager idi. Uzun müddət ərzində teleskopun rəhbərliyindəki səhvləri izləyən fotoşəkil, qeyri-müəyyən bir ləkə kimi çıxdı.
Con Uilyam Dreper, 1 il sonra, 23 mart, 1840-cı ildə, 5-inç istifadə edərək Ayın ilk uğurlu şəklini çəkmişdir. 19-cu əsrin ikinci yarısında küçə işıqlandırmasının artan istifadəsi, dövrün avadanlıqlarının uzun müddətə təsir göstərməsinə baxmayaraq, gecə vaxtı şəkil çəkmək mümkün oldu.
Aydınlaşmadakı inkişaf, xüsusən elektrik enerjisindən istifadə edərək inkişaflar, məruz qalma müddətlərinin qısaldılması ilə üst-üstə düşdü. 20-ci əsrin əvvəllərində qəzetlər və jurnallar tez-tez işıqlı şəhər küçələrində və ya Koney adası kimi əyləncəli yerlərdə gecə-gündüz baxışlarını göstərmişdi.
1900-cü illərin əvvəllərində bir neçə görkəmli fotoqraf Alfred Stiqlitz və Uilyam Frezer gecə fotoqraflığına başladı. İlk qadın gecə fotoqrafı Cessi Terboks Bils olmuşdur. Gecənin böyük şirkətlərlə bağlantıları olan olan ilk fotoqrafları Brassai və Bill Brendt idi. Brassai, q932-ci ildə, Paris küçələrinin gecə vaxtı çəkilmiş ağ-qara şəkillərini göstərən Paris de Nuit-i nəşr etdi. İkinci Dünya müharibəsi zamanı, ingilis fotoqraf Brendt, ay işığında Londonun küçələrini çəkmək üçün qaraltmadan istifadə etdi.
Gecə fotoqrafiyası, 1970-ci illərdə yeni üsullar tapdı. Bunlardan biridə Riçard Misreçin səhra florasında çəkdiyi ağ-qara şəkillər idi. Col Meyerovitz, öz Cape Cod adlı nüfuzlu kitabında, gecə vaxtı Kod burnunda etdiyi geniş formatlı rəngli işlərini yazdı.
1990-cı illərdə Britaniyalı fotoqraf Maykl Kenna özünü ən kommersiya uğurlu gecə fotoqrafı kimi təsis etmişdir.
Aşağıdakı texnika və avadanlıqlar əsasən gecə fotoqrafiyasında istifadə olunur:
Uzun məruz qalma ilə çoxlu flaş texnikası, gecə fotoqrafiya üsuludur ki, bu da uzun müddət binanın və ya interyerin müxtəlif hissələrini ifşa etmək üçün mobil flaş birləşməsini istifadə edir. Bu üsul tez-tez fənərin qarşısında rəngli jellərdən istifadə edərək müxtəlif mövzularda işıqlandırmaq üçün müxtəlif rənglər təmin etmək üçün birləşdirilir. Şəkil ətrafında rəngləri qarışdırmaq üçün ətrafdakı jel rənglərini dəyişdirərkən, məruz qalma zamanı vahidi bir neçə dəfə çox olur. Bu, bir neçə bacarıq və bir çox təsəvvür tələb edir, çünki təsiri başa çatana qədər necə çıxacağını görmək mümkün deyildir. Bu texnikanı istifadə edərək, fotoqraf fənnin müəyyən hissələrini müxtəlif rənglərdə işıqlandırır ki, bu da kölgələri normal şəkildə mümkün olmayan yollarla yaradır.
Düzgün avadanlıqlar, bir ştativ və deklanşör səsi kimi istifadə edildikdə, fotoqraf işıq şəkilləri çəkmək üçün uzun müddət istifadə edə bilər. Məsələn, bir mövzunu çəkərkən, fotoşəkilləri ifşa etmə və kamerada lampa parametrini seçməyi cəhd edin. Bu əldə edildikdən sonra çəkicinizi gəzdirin və fotoşəkilinizi müxtəlif lövhələrdə bir işıq və ya hər hansı bir kiçik işıq hərəkət etdirin. Bədii nəticələr çıxarmaq üçün bu nəticə ilə sınayın. Çox cəhdlər, ümumiyyətlə, istənilən nəticəni vermək üçün tələb olunur.
Ətraflı görüntüləmə sensorları, inkişaf etmiş proqram təminatı ilə yanaşı, ştativ ya da uzun müddət pozmadan yüksək ISO ilə mümkün olan aşağı yüngül fotoqrafiya əməliyyatı edir. Rəqəmsal SLR-lər yüksək səviyyəli APS-C və olduqca böyük dinamik diapazonlu və yüksək həssaslıqlara malik tam çərçivəli rəqəmsal SLR sensorlarına malikdir və onlar gecə fotoqrafiya qabiliyyətinə malikdir. Bu böyük sensor kameralar, görüntüləmə sahəsinin ölçüsünə görə daha kiçik sensorlardan daha çox işıq yığa bilir. Böyük diapazonlu linzalar və digər avadanlıqlar və texnikalarla birləşərək, bu, çox qaranlıq yerlərdə yüksək keyfiyyətli fotoqrafiya üçün imkan verir.
BSI-CMOS, ənənəvi CCD sensorlarından üstün olan kompakt kamera seqmentinə tədricən daxil olan digər bir CMOS sensor növüdür. Sony Cyber-shot DSC-RX100, Nikon 1 J2 və Canon PowerShot G1X kimi kiçik sensorlar olan kameralar ISO 400-ə qədər yaxşı təsvirlər verirlər.[1]
Ay işığı fotoqrafiyası ay fotoqrafiyasından çox fərqlidir. Ayın təzə asfaltla müqayisə edilə bilən təxminən 0,12 olan təsirli albedosu var. Əslində tam günəş işığında qaranlıq bir qaya olduğu üçün, səthini fotoşəkil etmək, fotoqrafın adi orta parlaqlıq səthləri (binalar, ağaclar, üzlər və s.) Üçün açıq havada istifadəsi ilə müqayisə edilə bilən bir məruz qalmasına ehtiyac duyur.
Yer üzündəki tam ayın əks etdirdiyi günəş işığı Günəşdən doğrudan alınan işıqdan 250 min dəfə daha qaranlıqdır. Log2 (250,000) = 17,93 ... olduğundan, tam aylıq fotoqrafiya günəşli fotoqrafiya ilə müqayisədə 18 dayanacaq daha çox pozğunluq tələb edir, günəşli 16 qayda isə ümumi istifadə olunan bir təlimatdır.[2]
ISO 100 və f/16 (günəşli 16 əsas) 1/100 saniyənin tam gün işığını təsəvvür edin. Günəşdən aya çevirmək üçün 18 dayanacaq əlavə etmək ISO 400 və f/2 (8 saniyə vaxt, +2 duruş ISO, +6 diafragma dayanması) ilə 8 saniyəlik bir çəkim sürətinə səbəb ola bilər. Ancaq ən çox kimyəvi filmdə belə bir pozlama çox qaranlıq çıxacaq. Bunun səbəbi, çəkdiyi işığın xətti nisbətdə filmə təsir etməməsi, qarşılıqlı müvəffəqiyyətsizlik deyilən bir təsir. İşıq səviyyələrində aylıq işıq kimi dimdik, gündüz dəyərlərinin doğrusal ekstrapolyasiyasından daha çox işıq lazımdır.
Məsələn, testlər göstərir ki, Kodak Portra nominal 8 ikinci məruz qalma üçün 1 əlavə dayanacaq tələb edir, belə ki, bu halda 16 saniyə lazımdır.[3]
Praktikada aylıq fotoqrafiya tez-tez bir neçə dəqiqəlik sərtliyə malikdir. Rəqəmsal kameralarda ümumiyyətlə daha az qarşılıqlı çatışmazlıq var, ancaq aşağı işıqda görüntü səs-küyünü göstərir.