Rusiya Həmrəyliklərinin Xalq Həmkarlar İttifaqı

Rusiya Həmrəyliklərinin Xalq Həmkarlar İttifaqı
Loqonun şəkli
Quruluş tarixi 1 iyun 1930
Baş qərargah
İdeologiya Korporatizm, Solidarizm, antikommunizm
Şüar "Не в силе Бог, а в правде!"
Saytı posev.ru/nts/


Rusiya Həmrəyliklərinin Xalq Həmkarlar İttifaqı (RHXHİ; rus. Наро́дно-трудово́й сою́з русских солидаристов) — Rusiya mühacirətinin siyasi təşkilatı. "Posev" adlı nəşriyyatı vardı, "Posev" və "Qrani" jurnallarını, həmçinin "Za Rossiyu" qəzetini nəşr etmişdir. RHXHİ-nin emblemi "ağ, mavi və qırmızı fonda və ya qara-ağ fonda qızıl trident şəklində təsvir edilmiş Kiyev Böyük knyazı Müqəddəs Vladimirin ailə emblemidir".[1]

Siyasi mövqeyi

[redaktə | mənbəni redaktə et]

RHXHİ-yə üzv olmaq üçün 1895-ci ildən sonra doğulmaq zəruri şərt idi. Bu meyar insanların Oktyabr inqilabının başlanmasında birgə məsuliyyət daşımasının qarşısını almaq üçün qoyulmuşdu. İttifaqın üzvləri bolşevik rejimi ilə barışmaq istəyən mühacir təşkilatlarına üzv ola bilməzdilər. RHXHİ-nin ideologiyası XIX əsrin sonunda formalaşan həmrəylik doktrinasına əsaslanırdı. Marksist sinfi mübarizəyə alternativ olaraq, həmrəyliyi və müxtəlif sosial təbəqələrin ümumi idealını təbliğ edirdi. Təşkilatın proqramının əsas elementlərindən biri də qeyri-aqressiv aspektində milliyətçilikdir. Odur ki, 1951-ci ildə RHXHİ Şurası Litva, Latviya və Estoniyanın müstəqillik hüquqlarını tanıyan sənəd təsdiq etmişdir. RHXHİ həmçinin, demərkəzdirmənin tərəfdarıdır, xüsusən də məhkəmə sahəsində. İttifaq monarxiyanın tətbiqini istisna etmir, lakin çar II Nikolayın son vəsiyyətinə uyğun olaraq, bunun yalnız ümumxalq səsverməsi yolu ilə həyata keçirilməsini dəstəkləyir. RHXHİ mühafizəkarlıq və liberalizmə bölünməyi rədd edir, lakin əksər tədqiqatçılar tərəfindən sağçı təşkilat kimi qəbul edilir.

İstinadlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  1. ↑ "Устав НТС". solidarizm.ru. 2022-04-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-04-08.

Əlavə ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • А. П. Столыпин. На службе России. — Франкфурт: Посев, 1986. — ISBN 3-7912-2010-1
  • Е. Р. Романов. В борьбе за Россию. — М.: Голос, 1999. — ISBN 5-7117-0402-8
  • Л. А. Рар, В. А. Оболенский. Ранние годы. Очерк истории Народно-Трудового Союза 1924–1948. — М.: Посев, 2003. — ISBN 978-5-85824-147-8
  • НТС. Мысль и дело 1930–2000. — М.: Посев, 2000. — ISBN 5-85824-129-8
  • Портрет Солидаризма. — М.: Посев, 2007. — ISBN 978-5-85824-173-7
  • Г. А. Рар. …И будет наше поколенье давать истории отчёт. Воспоминания. — М.: Русский путь, 2011. — ISBN 978-5-85887-382-2
  • Жадан П. В. Русская судьба (1-е). Нью Йорк: Посев. 1989. 86. ISBN 911-97138-6.
  • В. М. Байдалаков. Да возвеличится Россия. Да гибнут наши имена… Воспоминания председателя НТС 1930–1960 гг. — М.: Авуар консалтинг, 2002. — ISBN 5-93347-080-5
  • К. К. Черезов. Маска НТС или НТС без маски. М., 1975.
  • Е. И. Дивнич. НТС — нам пора объясниться. — Нью-Йорк, 1969.
  • Д. В. Брунст. Записки бывшего эмигранта. Об антисоветской деятельности НТС. — М., 1961.
  • Н. Н. Яковлев. ЦРУ против СССР. М.: Правда, 1985.
  • Ю. Чикарлеев. Трагедия НТС. Эпизод тайной войны. М., 1987.
  • М. Л. Галас. В союзе с фашистами и масонами против большевизма. Праворадикальное течение российской военной эмиграции в 1930–1940-х годах. // Военно-исторический журнал. — 2008. — № 10. — С.57–60.

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]