Ахмэд III | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 30 сьнежня 1673[1][2], |
Памёр | 1 ліпеня 1736[1][3] (62 гады), |
Пахаваны | |
Нашчадкі | Мустафа III, Абдул-Хамід I, Хатыджэ Султан[d], Эсма Султан[d], Юмю Гюлсюм Султан[d], Саліха Султан[d], Фатма Султан[d], Атыке Султан[d], Айшэ Султан[d], Зэйнэп Султан[d] і Зюбэйдэ Султан[d] |
Дынастыя | дынастыя Асманаў[d] |
Сужэнец | Рабія Султан[d], Эмінэ Міхрышах Кадынэфэндзі[d], Айшэ Ханым Султан[d] і Эмэтулах Кадын Эфэндзі[d] |
Бацька | Мэхмэд IV[d] |
Маці | Гюлнуш Султан[d] |
Подпіс |
Ахмэд III (па-асманску: احمد ثالث) — султан Асманскай імпэрыі, які кіраваў краінай з 1703 году да 1730 год. Сын султану Мэхмэда IV. Маці Ахмэда, Гюлнуш Султан, была этнічнай грэчанкай, і мела імя Эўмэнія Ворыя[4][5][6][7].
Нарадзіўся ў горадзе Хачыёглу Пазарчык у рэгіёне Дабруджа. Узышоў на пасад у 1703 годзе, калі ягоны брат Мустафа II адрокся ад пасады[8]. Першыя дні панаваньня Ахмэда III прайшлі з намаганьнямі супакоіць янычараў, якія былі ў рэшце рэшт улагоджаныя. Аказваў падтрымку Крымскаму ханству ў ягоным супрацьстаяньні з расейскім войскам. У 1709 годзе даў прытулак швэдзкаму каралю Карлу XII, разьбітаму ў бітве пад Палтавай. Атрымаў перамогу ў расейска-турэцкае вайне, дзякуючы чаму Асманская імпэрыя атрымала кантроль над Азовам.
У 1720-я гады Асманская імпэрыя скарысталася смутай у Пэрсіі ў сувязі з уварваньнем туды аўганцаў і захапіла значныя тэрыторыі ў Заходнім Іране, але затым туркі трывалі паразу ад пэрсыдзкага шага Ашрафа. Чуткі аб гэтае паразе сталі падставай да паўстаньня насельніцтва Канстантынопалю, незадаволенага высокімі падаткамі і карупцыяй. Да гэтага паўстаньня далучыліся янычары, што прывяло да зьвяржэньня Ахмэда III.