Т-62

Т-62
Тып танка:	сярэдні танк
Краіна-вытворца:	СССР, ЧССР, КНДР
Павозка (экіпаж), чал.:	4
Гісторыя:
Час эксплюатацыі:	з 1961
Выкарыстаньне:	СССР, Ірак, Сырыя, Эгіпет, Куба, Лібія
Гісторыя вытворчасьці:
Гады вытворчасьці:	1961—1975
Усяго выраблена:	каля 20 000
Памеры:
Маса, т:	37
Даўжыня, мм:	6630
Даўжыня з гарматай, мм:	9335
Шырыня, м:	3,300
Вышыня, м:	2,395
База, м:	4,230
Клірэнс, м:	0,430
Браня:
Тып брані:	сталёвая валеная й адліваная гамагенная
Лоб корпусу (верх), мм:	100 / 60°
Лоб корпусу (ніз), мм:	100 / 55°
60 / 45°
Борт корпусу (ніз), мм:	80 / 0°
Карма корпусу (верх), мм:	45 / 2°
Карма корпусу (ніз), мм:	20 / 70°
Дах корпусу, мм:	16..30
Дно корпусу, мм:	20
Лоб вежы, мм:	95..214
Борт вежы, мм:	48..161
Карма вежы, мм:	55..65
Дах вежы, мм:	30..58
Узбраеньне:
Марка гарматы і калібр:	115-мм 2А20
Тып гарматы:	гладкаствольная гармата
Даўжыня ствала:	52,6
Боекамплект гарматы:	40 (42 Т-62м)
Вэртыкальны нахіл:	—6…+16
Гарызантальны нахіл:	360
Далёкасьць стральбы, км:	0,02..5,8
Прыцэл:	тэлескапічны ТШ2Б-41, пэрыскапічны электронна-аптычны начны ТПН-1-41-11
Кулямёт:	1 × 7,62-мм ПКТ, 1 × 12,7-мм ДШКМ
Тэхнічныя характэрыстыкі:
Тып рухавіка:	Дызэльны рухавік
Магутнасьць рухавіка, к.с.:	580(690л.с. В-46-5м -Т-62М1-1 (Т-62Д-1)(Т-62М1-2-1))
Хуткасьць па шашы, км/г:	50
Хуткасьць па перасечанай мясцовасьці, км/г:	22..27
Запас ходу, км:	450..650
Тып падвескі:	індывідуальная тарсіённая
Удзельны ціск на грунт, кг/см²:	0,75
Пераадольваемы ўздым, адс.:	32
Пераадольваемая сьценка, м:	0,8
Пераадольваемы роў, м:	2,85
Пераадольваемы брод, м:	1,4 (да 5 з ОПВТ)
Выявы ў Вікісховішчы

Т-62 — савецкі сярэдні танк. Створаны на базе танка Т-55. Вырабляўся з 1961 па 1975 гады. Заменены на мадэль Т-62МВ з 1985 году.

Гісторыя стварэньня

Асноўным сярэднім танкам на ўзбраеньні СССР на працягу 1950-х гадоў заставаўся Т-55. Нягледзячы на сталае ўдасканаленьне танку, у тым ліку й падвышэньне агнявое моцы, узбраеньне яго, якое складалася з 100-мм наразной гарматы Д-10Т заставалася ранейшым. Д-10Т, да якой да 1961 году меліся толькі калібарныя бранябойныя снарады^[1][2], да сярэдзіны 1950-х гадоў ужо не забясьпечвала эфэктыўнай паразы новаму амэрыканскаму сярэдняму танку M48, у той час як заходнія танкі да таго часу мелі ў сваім боекамплекце падкалібарныя снарады з адзяляльным паддонам і некруцільныя кумулятыўныя снарады, прабівалыя браню савецкага танка на звычайных дыстанцыях бою.

Да стварэньня Т-62 прывялі два кірункі працаў савецкага танкабудаваньня 1950-х гадоў — па распрацоўцы новага ўзбраеньня для сярэдніх танкаў і ініцыятыўныя распрацоўкі КБ Уралвагонзаводу па стварэньні пэрспэктыўнага сярэдняга танка для замены Т-54/55. У 1958 годзе ў КБ Уралвагонзаводу былі спынены працы па пэрспэктыўным танку «Аб'ект 140» па ініцыятыве галоўнага канструктара заводу Карцава, які злічыў новы танк занадта нетэхналягічным і складаным у эксплюатацыі. У прадбачаньні такога зыходу, паралельна з гэтым вялася й распрацоўка танку «Аб'ект 165», які ўяўляў сабою гібрыд з корпусу й вежы «Аб’екта 140», баявога аддзяленьня «Аб’екта 150» і маторна-трансмісійнага аддзяленьня й хадавое часткі Т-55. Завадскія выпрабаваньні танка былі завершаны ў 1958 годзе й па іх выніках 31 сьнежня таго ж году Міністэрствам абароны было зацьверджана стварэньне ў 1959 годзе другога варыянту «Аб’екта 165», яшчэ больш набліжанага па канструкцыі да сэрыйнага Т-55.

Узбраеньнем «Аб’екта 165», як і іншых якія распрацоўваліся ў 1950-х гадах пэрспэктыўных сярэдніх танкаў, павінна была стаць новая наразная 100-мм гармата Д-54 (У-8ТС), распрацаваная ў 1952—1953 гадах. У параўнаньні з Д-10, Д-54 мела павялічаную з 895 да 1015 м/с пачатковую хуткасьць калібарнага бранябойнага снараду й прыблізна на 25% вялікую бранябойнасьць^[3], але й гэта лічылася недастатковым для эфэктыўнае барацьбы з заходнімі танкамі, а больш сучасныя тыпы снарадаў да яе распрацаваны яшчэ не былі. Акрамя гэтага, сур'ёзныя пярэчаньні з боку вайскоўцаў выклікала наяўнасьць на Д-54 дульнага тормазу, пры стральбе які выклікаў стварэньне сьнежнага, пяшчанага ці пылавога воблака, што дэмаскавала танк, якое замінала назіраць за вынікамі стральбы. Акрамя гэтага, узьнікалі асцьярогі пра ўплыў дульнае хвалі на пяхоту суправаджэньні й асабліва танкавы дэсант^[4].

Мадыфікацыі

Т-62

(1961 г.) - Базавы ўзор,на базе Т-55.

Т-62А

Асноўны артыкул Т-62А

(1961 г.) - Мадыфікацыя танку Т-62. Усталявана новая адліваная вежа з наразное 100-мм гарматаю Д-54ТС. Для выдаленьня стрэляных гільзаў на машыне ўсталяваны мэханізм іх выкіду праз кармавы люк вежы. Танк сэрыйна не выпускаўся. Дадзеная мадыфікацыя танка выпускалася ў 1961 годзе невялікаю партыяю.

Т-62К

(1964 г.) Камандзірскі Т-62 з радыёстанцыяю Р-130. Дадаткова ўсталявана навігацыйная апаратура ТНА-2, КВ-радыёстанцыя й зарадны агрэгат АБ-1 для сілкаваньня спажыўцоў пры працяглай працы на месцы. Пры гэтым паменшыўся баекамплект гарматы ды кулямёта, зьменена месцаваньне Зіпу.

Т-62Д

Мадыфікацыя танку Т-62 абсталяваная комплексам актыўнае абароны Комплекс актыўнае абароны «Дрозд». Прыняты на ўзбраеньне ў 1983 годзе.

Т-62Д-1 (1983 г. ) - варыянт танку Т-62Д з рухавіком У-46-5М.

Т-62М

(1983 г.) - Танк, які прайшоў глыбокую мадэрнізацыю ў 1983—1985 гг. На танку была ўсталявана: дадатковая бранявая абарона вежы, карпусы й дна; гумаватканінавыя бартавыя супрацькамулятыўныя экраны; энтынэтроннае падбіваньне на вежы; лязэрны далямер КТД-2; балістычны вылічальнік БВ-62. Гармата мае цеплаахоўны кажух. Уведзена гусеніца ад танку Т-72.

Т-62М-1

варыянт Т-62М з рухавіком У-46-5М балістычным вылічальнікам БВ-62 і лязэрным далямерам КТД-2.

Т-62М1

Т-62М без КУВ.

Т-62М1-1

Т-62М-1 без КУВ.

Т-62М1-2

Т-62М без КУВ і без дадатковага браняваньня корпусу.

Т-62М1-2-1

Т-62М1-2 з рухавіком У-46-5М.

Т-62МК

Камандзірскі Т-62М, радыёстанцыя Р-130 і ТНА-3

Т-62МВ

(1985 г.) - На танку ўсталявана навясная дынамічная абарона, цеплаахоўны кажух на гармаце, дадатковае бранявана дно, усталяваныя бартавыя гумовыя экраны таўшчынёю 10 мм., усталявана сыстэма кіраваньня агнём "Хваля".

Т-62МВ-1

- варыянт танку Т-62МВ з дызелем У-46-5М.

Т-62МД

Т-62М абсталяваная комплексам актыўнае абароны Комплекс актыўнае абароны «Дрозд».

Т-62АМ

Мадыфікацыя танку Т-62 з 125мм гарматаю.

Апісаньне канструкцыі

Т-62 мае клясычную кампаноўку, зь месцаваньнем маторна-трансмісійнага аддзяленьня ў кармавое, аддзяленьні кіраваньня — у лэбавае, а баявога аддзяленьня — у сярэдняй частцы машыны. Экіпаж танку складаецца з чатырох чалавек: мэханіка-кіроўцы, камандзіра, наводчыка й зараджалага.

Бранявы корпус і вежа

Т-62 мае дыферэнцыяванае супрацьснарадавае браняваньне. Бранявы корпус Т-62 уяўляе сабою цьвёрдую каробчатую зварную канструкцыю, якая зьбіраецца зь лістоў катанай бранявой сталі таўшчынёю 16, 30, 45, 80 і 100 мм. Лэбавая частка корпуса ўтворана двума зьбежнымі клінам 100-мм бранеплітамі: верхняе, разьмешчанае пад нахілам у 60° да вэртыкалі й ніжняе, якая мае нахіл у 55°. Барты корпусу складаюцца з суцэльных вэртыкальных 80-мм лістоў, а карма складаецца з вэртыкальнага верхняга ліста таўшчынёю 45 мм і 16-мм ніжняга, які мае нахіл у 70°. Дах корпуса ў раёне падбашэнай скрынкі мае таўшчыню 30 мм, а над маторна-трансмісійным аддзяленнем — 16 мм. Дно корпусу складаецца з чатырох штампаваных 20-мм лістоў і мае ў папярочным перасэку карытападобную форму. Лэбавыя й бартавыя лісты корпусу выкананы з хрома-нікель-малібдэнавай сталі 42СМ, карма й дах корпусу — са сталі 49С, а дно — з хромамалібдэнавае сталі 43ПСМ^[5].

Ахоўныя сыстэмы

На Т-62 усталявана сыстэма проціатамнае абароны, забясьпечвальная абарону экіпажа танку ад падвышанага ціску, стваранага ударнаю хваляю ядзернага выбуху, і ад пранікненьня пылу ўнутр танку. Абарона экіпажу ад радыёактыўных часьціцаў вырабляецца шляхам стварэньня ўсярэдзіне танка залішняга ціску пры дапамозе нагнятальніка-сэпаратара, які фільтруе паступаючае знадворку паветра. Проціатамная абарона актывуецца або аўтаматычна пасродкам прыбору РБЗ-1М, рэагуючага на выкід гама-выпраменьваньні пры ядзерным выбуху, або ўручную па сьведчаньнях прыбору ДП-3Б, які рэгістраваў іянізавальнае выпраменьваньне пры руху па радыёактыўна заражанай мясцовасьці^[6].

Узбраеньне

Асноўнае ўзбраеньне

Гарматнае ўзбраеньне Т-62 складае 115-мм гладкаствольная паўаўтаматычная гармата У-5ТС (2А20). Ствол прылады — змацаваны кажухом, даўжынёю 52,6 калібра / 6050 мм і забясьпечаны эжэктарам. Гармата мае гарызантальную клінавую засаўку, з полуаўтаматыкай спружыннага тыпу й электрычныя й рэзервовыя ручныя мэханізмы спуску. Супрацьадкатныя прылады складаюцца з гідраўлічнага адкатніка й гідрапнэўматычнага накатніка, разьмешчаных над ствалом прылады; звычайная даўжыня адкату складае 350—415 мм, лімітавая — 430 мм^[7]. Максымальны ціск у канале ствала складае 3730 кг/гл?, а максымальная дульная энэргія пры стральбе падкалібарным снарадам — 6,96 Мдж / 709 тс·м. Гармата забясьпечана прыладаю для выкіду стрэляных гільзаў з пружынна-тарсіоннай мэханікаю, пасьля стрэлу аўтаматычна выкідвалае гільзу праз люк у верхняй кармавой частцы вежы.

Баепрыпасы й балістыка

Баекамплект У-5ТС складае 40 унітарных стрэлаў з падкалібарнымі бранябойнымі, кумулятыўнымі й аскепкава-фугаснымі снарадамі. Зь іх 20 мясцуюцца ў стэлажнай кладцы ў перагародкі маторна-трансмісійнага аддзяленьня, па 8 — у дзьвюх баках-стэлажах у правай частцы аддзяленьня кіраваньня, па адным — у хомуцікавых кладках у ніжняй частцы бартоў баявога аддзялення й яшчэ два — у хуткадаступнай для зараджалага кладцы на правым борце вежы. Штатны баекамплект прадугледжваў месцаваньне 16 падкалібарных бранябойных, 8 кумулятыўных і 16 аскепкава-фугасных стрэлаў^[8], але ў залежнасьці ад задачы, у боеукладках маглі разьмяшчацца любыя тыпы 115-мм стрэлаў, за выключэньнем укладкі на борце вежы, раьлічанай толькі на падкаліберныя снарады.

Першапачаткова да У-5ТС меліся дзьве мадэлі апэраных падкалібарных бранябойных снарадаў — 3БМ3 і 3БМ4. Абодва яны мелі аднолькавую масу, аналягічную балістыку й падобныя прылады — стальны корпус з бранябойным і балістычным наканечнікамі й шасьціпёры стабілізатар са скосамі пёраў, якія надавалі снараду кручэньне ў палёце з хуткасьцю 800—1000 пра/мін, але 3БМ4 меў цельнастальны корпус, тады як 3БМ3 меў стрыжань з карбіду вальфраму, забясьпечвалы яму лепшую бранябойнасьць, асабліва пры блізкіх да нармалі кутам сустрэчы з броняў. 3БМ6, які зьявіўся пазьней, таксама меў цельнастальны корпус, але адрозьніваўся ад папярэднікаў паменшанай вагаю снарада й вялікім — зарада, больш прапрацаванаю формаю й лепшаю балістыкаю.

Боепрыпасы гарматы Ў-5ТС[9][10]
Марка стрэлу	Тып снараду	Марка снараду	Маса стрэлу, кг	Маса снарада, кг	Маса СТСТ, кг	Марка выбухоўніка	Дульная хуткасьць, м/с	Далёкасьць прамога стрэлу па цэлі вышынёю 2 м	Год прыняцьця на ўзбраеньне
Бранябойныя снарады
3УБМ3	бранябойны падкалібарны апэраны, трасавальны	3БМ3	22,0	5,50	—	—	1615	1870
3УБМ4	бранябойны падкалібарны апэраны, трасавальны	3БМ4	22,0	5,50	—	—	1615	1870
3УБМ5	бранябойны падкалібарны апэраны, трасавальны	3БМ6	22,0	5,34	—	—	1615
3УБМ9	бранябойны падкалібарны апэраны, трасавальны	3БМ21	23,5	6,26	—	—	1600
3УБМ13	бранябойны падкалібарны апэраны, трасавальны	3БМ28	24,0	4,36	—	—
3УБК3	кумулятыўны апэраны, трасавальны	3БК4 / 3БК4М	26,0	12,97		ГПВ-2	900	990
3УБК7	кумулятыўны апэраны, трасавальны	3БК15М	26,3	12,2			1060
Аскепкава-фугасныя снарады
3УОФ1	аскепкава-фугасны	3ОФ11	28,0	14,86	2,9[11]	У-429Е / У-429В	905	970
3УОФ37	аскепкава-фугасны	3ОФ27	30,75	17,82			800
3УОФ6	аскепкава-фугасны павялічанае далёкасьці	3ОФ18	30,8	17,86

Табліца бранябойнасьці для Ў-5ТС[12]
Снарад \ Адлегласьць, м	500	1000	1500	2000	3000
3БМ3
(кут сустрэчы 90°)		300		270	240
(кут сустрэчы 30°)		130		100	90
3БМ4
(кут сустрэчы 90°)		250		200; 220[11]
(кут сустрэчы 30°)		130; 135[11]		100; 110[11]
ЗБК4
(кут сустрэчы 90°)	440; 450[11] на любой дыстанцыі
(кут сустрэчы 30°)	200 на любой дыстанцыі
Варта памятаць, што ў розны час і ў розных краінах выкарыстоўваліся розныя мэтодыкі вызначэньня бранябойнасьці. Як сьледства, прамое параўнаньне з аналягічнымі дадзенымі іншых прыладаў часта апыняецца немагчымым.

Эксплюатанты

Мапа апэратараў Т-62. Сучасныя эксплюатанты вылучаны ярка-чырвоным, якія былі — цёмна-чырвоным

Сучасныя

• Альжыр — 300 Т-62, па стане на 2010 год
•  Ангола — 50 Т-62, па стане на 2010 год
• Афганістан — некаторая колькасьць Т-62, па стане на 2010. 255 адзінкаў Т-62 пастаўлена з СССР^[13]: 100 адзінкаў Т-62 пастаўлена ў пэрыяд з 1975 па 1976 гады^[13], 155 адзінкаў Т-62 пастаўлена ў пэрыяд з 1979 па 1991 гады^[13]. Ад 12 да 50 адзінкаў Т-62К пастаўлены з Расіі у 2001 годзе^[13].
• Віетнам — 70 Т-62, па стане на 2010 год
•  Эгіпет — 500 Т-62 на захоўванні, па стане на 2010 год
•  Ізраіль — 126 Т-54/55 і Т-62С, па стане на 2010 год
•  Іран — больш 75 Т-62, па стане на 2010 год
• Емэн — 200 Т-62, па стане на 2010 год
•  Казахстан — 280 Т-62, па стане на 2007 год
•  Карэйская Народна-Дэмакратычная Рэспубліка — больш 3500 сярэдніх і асноўных танкаў у тым ліку і Т-62, па стане на 2010 год. 500 адзінкаў Т-62 пастаўлена з СССР^[13]: 350 адзінкаў Т-62 пастаўлена ў пэрыяд з 1971 па 1975 гады^[13], 150 адзінкаў Т-62 пастаўлена ў пэрыяд з 1976 па 1978 гады^[13]. 470 адзінкаў Т-62 выраблены па ліцэнзіі пад пазначэньнем Chonma-Але у пэрыяд з 1980 па 1989 гады^[13]
•  Куба — больш 900 Сярэдніх і Асноўных Танкаў у тым ліку і Т-62, па стане на 2010 год.
•  Лібія — 100 Т-62 плюс 70 на захоўваньні, па стане на 2010 год
•  Расея — 150 Т-62 плюс 350 на захоўваньні, па стане на 2010 год
•  Сырыя — 1000 Т-62К і Т-62М, па стане на 2010 год
• Самалі^[14]
•  Таджыкістан — 7 Т-62, па стане на 2010 год
•  Узбэкістан — 170 Т-62, па стане на 2010 год
• Этыёпія — больш за 246 Т-54/55 і Т-62, па стане на 2010 год.

Былыя

•  Баўгарыя — 250 адзінкаў Т-62 пастаўлена з СССР у пэрыяд з 1970 па 1974 гады^[13]. Зьняты з узбраеньня^[14][15].
•  Беларусь — 170 Т-62, па стане на 1995 год, зьняты з узбраеньня^[16]
• Ірак — 2850 адзінкаў Т-62 пастаўлена з СССР^[13]: 100 адзінкаў Т-62 пастаўлены ў пэрыяд з 1974 па 1975 гады^[13], 600 адзінкаў Т-62 Чэхаславацкай вытворчасьці пастаўлены ў пэрыяд з 1977 па 1979 гады^[13], 2150 адзінкаў Т-62 пастаўлены ў пэрыяд з 1982 па 1989 гады^[13]. Зьняты з узбраеньня^[17][18]
• Манголія — 100 адзінкаў Т-62 пастаўлена з СССР у пэрыяд з 1973 па 1975 гады^[13]. Зьняты з узбраення^[14][19]
•  СССР — 2021 Т-62, па стане на 1991 год, перайшлі утварыўшымся пасьля распаду дзяржавам^[20]
•  Судан^[14][21]
• Танзанія^[14][22]
•  Украіна^[20][23]
• Паўднёвы Емэн — 270 адзінкаў Т-62 пастаўлена з СССР^[13]: 50 адзінкаў Т-62 пастаўлены ў 1972 году^[13], 100 адзінкаў Т-62 пастаўлены ў пэрыяд з 1981 па 1982 гады^[13], 120 адзінкаў Т-62 пастаўлены ў 1986 году^[13].

Эксплюатацыя й баявое ўжываньне

Ірацкі Т-62, падбіты падчас вайны 2003 году

• Грамадзянская вайна ў Дзіцяці (1965—1990; Лібія)
• Савецка-кітайскі канфлікт на выспе Даманскай (1969; СССР)
• Кастрычніцкая араба-ізраільская вайна (1973; Эгіпет, Сырыя)
• Грамадзянская вайна ў Анголе (1975—2002; Ангола, Куба)
• Аўганская вайна (1979—1989; СССР)
• Ірана-ірацкая вайна (1980—1988; Ірак)
• Грамадзянская вайна ў Аўганістане (1989—2001)
• Вайна ў Пэрсыдзкім заліве (1991; Ірак, Сырыя)
• Першая чачэнская вайна (1994—1996; ЧРІ)
• Другая чачэнская вайна (з 1999; Расея)
• Ірацкая вайна (2003, Ірак)
• Вайна ў Паўднёвай Асэтыі (2008; Расея^[24])
• Грамадзянская вайна ў Лібіі (2011)

СССР і постсавецкая прастора

Першае ўжыванбне Т-62 у бою адбылося ў савецка-кітайскам памежным канфлікце на высьпе Даманскай у сакавіку 1969 году. Ужываньне танкаў у канфлікце стала выпадковасьцю; падчас канфлікту, 15 сакавіка, да каманднаму пункту памежнікаў, якія вялі баі з кітайскімі войскамі, па памылцы падышла група зь дзевяці Т-62. Было вырашана выкарыстоўваць танкі для падтрымкі памежнікаў, якія зьведалі недахоп цяжкага ўзбраеньня. Тры Т-62 рушылі па лёдзе да занятай кітайскімі войскамі выспы Даманскай у спробе абыйсьці выспу й адсекчы яго ад падыходзячых з боку кітайскае мяжы рэзэрваў, але кітайцы апынуліся падрыхтаванымі да такой падзеі й адкрылі шчыльны агонь з РПГ-2, у выніку чаго галаўны танк быў падбіты, а астатнія два адышлі да савецкага берагу; экіпаж падбітага танку быў зьнішчаны стралковай зброяю пры спробе пакінуць машыну^[25]. Да вечара таго ж дня, пасьля масыраванае артпадрыхтоўкі, кітайскія войскі былі выбіты з Даманскага, але як высьвятлілася, да таго часу кітайскія выведнікі пасьпелі дасьледаваць танк і зьняць зь яго шэраг прыбораў, у тым ліку стабілізатар узбраеньня, які лічыўся найболей сакрэтным з таго, што было ўсталявана на Т-62. Танк было вырашана зьнішчыць, але атрымалася толькі ўтапіць яго, зламаўшы лёд мінамётным агнём^[26]. У канцы красавіка 1969 году, пасьля канчатка баявых дзеяьнняў, кітайцам атрымалася падняць танк з дна ракі й больш старанна вывучыць, пасьля чаго ён быў усталяваны ў музэі НВВК у Пэкіне^[27].

Танкі Т-62 ужываліся ў вайне ў Аўганістане. Падчас эксплюатацыі ў горных умовах Т-62 паказаў сябе надзейнаю, адпрацаванаю машынаю з досыць высокімі баявымі й тэхнічнымі характарыстыкамі - пры ўмове тэхнічна пісьменнае эксплюатацыі. Падчас вайны на танках Т-62 было ўзмоцнена браняваньне дна й ўсталявана дадатковае браняваньне на вежы; для абароны хадавое часткі па бартах танка былі ўведзены гумовыя экраны; для абароны мэханіка-кіроўцы пры падрыве былі ўсталяваны распоркі паміж дном і дахам корпусу. У той жа час, было ўсталявана, што магутнасьць рухавіка Т-62 зьяўляецца недастатковаю (асабліва гэта акалічнасьць выявілася пасьля ўсталёўкі на танкі дадатковага браняваньня)^[28].

Расейскае войска ўжывала Т-62 падчас вайны ў Паўднёвай Асеціі 2008 году^[24]. Па дадзеных незалежных расейскіх экспэртаў (Цэнтар аналізу стратэгіяў і тэхналёгіяў), адзін расейскі Т-62 быў зньішчаны агнём супэрніка^[29].

Блізкі Ўсход

Т-62 са змьенным посьпехам ужываліся ў араба-ізраільскіх канфліктах. Напрыклад, 17 кастрычніка 1973 гады эгіпецкая 25-я бранетанкавая брыгада, узброеная Т-62, брала ўдзел у няўдалай спробе ліквідаваць ізраільскую пагрозу праваму флянгу 2-й Арміі на ўсходнім беразе Суэцкага каналу. Брыгада патрапіла ў арганізаваную ізраільцянамі пастку і страціла 85 з прыкладна сотні якія былі на ўзбраеньні Т-62. Ізраільскія страты ў гэтым бою склалі 4 танка, якія падарваліся на ізраільскім жа мінным полі падчас перасьледу адыходзічага суперніка.^[30]

У гульнявай індустрыі

У гульнявой індустрыі танк прадстаўлены параўнальна слаба — выпускаюцца маштабныя мадэлі 1:35 японскае фірмы Tamiya і кітайскае Trumpeter. Танк прадстаўлены ў RTS World In Conflict і «Супрацьстаяньне: Азія ў агні», у «Карыбскім крызісе», у сымулятары танкаў — STEEL ARMOR: Blaze of War, які знаходзіцца ў стадыі распрацоўкі, а таксама ў гульні «Канфлікт: Бура ў пустэльні».

Крыніцы

1. М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 9. — С. 52.
2. По другим данным — до 1963—1964 годов. // Боевые машины Уралвагонзавода. Т-54/55 С. 200
3. М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Техинформ, 2008. — № 8. — С. 52.
4. Барятинский 2004. С. 2.
5. М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2009. — № 3. — С. 50.
6. Барятинский 2004. С. 22.
7. М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 9. — С. 46.
8. М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 9. — С. 49.
9. Барятинский 2004. С. 18.
10. М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 9. — С. 53.
11. ^ М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 8. — С. 53.
12. М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг // Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра. — Москва: Техинформ, 2008. — № 9. — С. 56.
13. ^ Stockholm Internation Peace Research Institute — Arms Transfers Database
14. ^ Барятинский 2004. С. 32.
15. The Military Balance 2007 / C. Langton. — Лондон: Routlege / The International Institute for Strategic Studies, 2007. — С. 104. — 450 с. — ISBN 1-85743-437-4
16. Belarus Army Equipment
17. Барятинский 2004. С. 31.
18. The Military Balance 2007 / C. Langton. — Лондон: Routlege / The International Institute for Strategic Studies, 2007. — С. 226. — 450 с. — ISBN 1-85743-437-4
19. The Military Balance 2007 / C. Langton. — Лёндан: Routlege / The International Institute for Strategic Studies, 2007. — С. 365. — ISBN 1-85743-437-4
20. ^ Барятинский 2004. С. 29.
21. The Military Balance 2007 / C. Langton. — Лёндан: Routlege / The International Institute for Strategic Studies, 2007. — С. 293. — ISBN 1-85743-437-4
22. The Military Balance 2007 / C. Langton. — Лёндан: Routlege / The International Institute for Strategic Studies, 2007. — С. 295. — ISBN 1-85743-437-4
23. The Military Balance 2007 / C. Langton. — Лёндан: Routlege / The International Institute for Strategic Studies, 2007. — С. 177. — ISBN 1-85743-437-4
24. ^ Сергей Воронцов. Осетия в огне (август 2008 г.)
25. Мусалов 2005. С. 25.
26. Мусалов 2005. С. 28.
27. Мусалов 2005. С. 39.
28. А.Б. Марков. Анализ конструкций БТВТ в период ведения боевых действий на территории Афганистана и при проведении антитеррористических операций в Чеченской республике // "Афганистан: уроки истории и современность": материалы научно-практической конференции. Омск, ОмА МВД России, 2004. стр.48-51
29. Экспэрты падлічылі баявыя страты Расеі ў паўднёваасяцінскім канфлікце
30. Хаим Герцог. Арабо-израильские войны, 1967—1973. — М.: АСТ, Terra Fantastica, 2004. — С. 120—122.

Літаратура

• М. Б. Барятинский. Средний танк Т-62. — Москва: Моделист-конструктор, 2004. — 32 с. — (Бронеколлекция № 2 (53) / 2004). — 3000 ас.
• А. Мусалов. Даманский и Жаланшколь. Советско-китайский вооружённый конфликт 1969 года. — Москва: Экспринт, 2005. — 40 с. — 2000 ас. — ISBN 5-94038-072-7
• М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг. — Москва: Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра, 2010. — № 4. — С. 60.
• М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг. — Москва: Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра, 2009. — № 8. — С. 56.
• М. В. Павлов, И. В. Павлов. Отечественные бронированные машины 1945—1965 гг. — Москва: Техника и вооружение: вчера, сегодня, завтра, 2011. — № 10. — С. 64.
• Руководство по материальной части и эксплуатации Т-62. — Москва: Военное издательство Министерства обороны СССР, 1968. — 751 с.

Вонкавыя спасылкі

• Фатаграфіі Т-62 з музэю ў г. Аксай Растоўскае вобласьці