Анры Бэргсон | |
па-француску: Henri Bergson | |
Дата нараджэньня | 18 кастрычніка 1859[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 4 студзеня 1941[4][2][3][…] (81 год) |
Месца сьмерці | |
Кірунак | кантынэнтальная філязофія[d] |
Аказалі ўплыў | Зянон Элейскі[d][6], Плятон[6], Арыстотэль[6], Плятын[d][6], Рэнэ Дэкарт[6], Бэнэдыкт Сьпіноза[6], Готфрыд Ляйбніц[6], Джордж Бэрклі[d][6], Дэйвід Г’юм[6], Імануіл Кант[6], Клёд Бэрнар[d][6], Jules Lachelier[d][6], Félix Ravaisson-Mollien[d][6], Гэрбэрт Спэнсэр[d][6], Чарлз Дарвін[6], Альбэрт Айнштайн[6], Блез Паскаль, Сёрэн Абю К’еркегор, Артур Шапэнгаўэр, Georg Simmel[d] і Готліб Фрэге[d] |
Вучні | Gabriel Marcel[d], Émile Bréhier[d], Louis Lavelle[d], Albert Thibaudet[d], Марсэль Пруст і Joseph Baruzi[d] |
Анры Бэргсон (па-француску: Henri Bergson, 18 кастрычніка 1859 — 4 студзеня 1941, нарадзіўся і памёр у Парыжы) — адзін з найбуйнейшых філёзафаў XX стагодзьдзя, прадстаўнік інтуітывізму і філязофіі жыцьця.
Бэргсон вёў ціхмянае і спакойнае прафэсарскае жыцьцё, засяродзіўшыся на сваёй працы. Прафэсар Калеж дэ Франс (1900—1914); прэзыдэнт Акадэміі маральных і палітычных навук (1914).
Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1927). З 1914 чалец Францускай акадэміі. З 1922 году займаў пасаду прэзыдэнта Міжнароднага камітэту па інтэлектуальнаму супрацоўніцтву Лігі Нацыяў.
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
Анры Бэргсон — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў