«Бялградзкая біржа» | |
сэрб. Београдска берза | |
Тып | фондавая |
---|---|
Разьмяшчэньне | Бялград, Сэрбія |
Заснаваная | 21 лістапада 1894 (130 гадоў таму) |
Уладар | Урад Сэрбіі |
Ключавыя асобы | Сініша Крнета[1] |
Валюта | сэрбскі дынар |
Колькасьць лістынгаў | 557[2] |
РынКап | 522 099,485 млн дынараў (10 красавіка 2019 г; 4 425,378 млн эўра)[3] |
Аб'ём | ▼63 187,582 млн дынараў (2018 г.; 534,125 млн эўра)[4] |
Індэксы | БялБір15 |
Сайт | belex.rs |
«Бялгра́дзкая бі́ржа» — фондавая біржа Сэрбіі, заснаваная ў лістападзе 1894 году ў Бялградзе.
Месьціцца ў гарадзкой абшчыне Новы Бялград па вуліцы Моладзевай брыгады, д. 1[5]. На 2019 год гандаль ладзіўся з панядзелка па пятніцу ад 9-й да 14-й гадзіны[6]. АТ «Бялградзкая біржа» ладзіла гандаль каштоўнымі паперамі праз 3 віды лістынгу — першарадны, звычайны і маларынкавы, а таксама праз адкрыты рынак і шматбаковую гандлёвую плятформу[7].
На 2019 год удзельнікамі АТ «Бялградзкая біржа» былі 28 прадпрыемстваў:
Да Маларынкавага лістынгу на АТ «Бялградзкая біржа» дапускалі прадпрыемствы, якія: 1) мелі прынамсі 1 млн эўра капіталу, 2) прайшлі аўдыт, 3) вялі вэб-сайт па-сэрбску і па-ангельску, 4) разьмясьцілі ў вольным абарачэньні на біржы прынамсі 25 % паёў, 5) мелі паі вартасьцю прынамсі 150 000 эўра. У Звычайны лістынг улучалі прадпрыемствы, якія ў дадатак: 1) існавалі прынамсі 3 гады, 2) валодалі 2 млн эўра капіталу, 3) мелі за папярэднія 6 месяцаў прынамсі паўмільёна дынараў (4200 эўра) сярэднедзённага абарачэньня паёў на біржы ў рамках прынамсі 5 штодзённых дамоваў. Пры выпуску аблігацыяў прадпрыемства мусіла: 1) быць бясстратным за мінулы год, 2) мець вартасьць паёў на прынамсі 1 млн эўра, 3) валодаць дзейным (незаблякаваным) рахункам папярэднія 60 дзён. У Першарадным лістынгу знаходзіліся прыбытковыя прадпрыемствы, якія дадаткова мелі прынамсі 3 млн эўра капіталу. Пры выпуску аблігацыяў вартасьць іх паёў мела складаць прынамсі 3 млн эўра, а рахунак мусіў быць дзейным папярэднія 180 дзён[10].
На 2019 год АТ «Бялградзкая біржа» вяла 2 біржавыя індэксы:
21 лістапада 1894 году адбыўся ўстаноўчы сход Бялградзкая біржы, які абраў управу і прызначыў біржавых пасярэднікаў. Першапачаткова гандаль праводзілі ў бялградзкай гасьцініцы «Босьнія» на беразе рацэ Саве. У адным памяшканьні гандлявалі валютамі і тамсама складалі дамовы на экспарт чарнасьліваў і іншага харчаваньня. Пры канцы 1890-х гадоў у складзе Бялградзкай біржы вылучылі валюную біржу, што ладзіла гандаль у гасьцініцы «Сэрбская карона» на іншым беразе ракі. Большасьць гандлю складалі ўрадавыя аблігацыі. У 1914—1918 гадах Бялградзкая біржа прыпыняла дзейнасьць на час Першай сусьветнай вайны. Пасьля вайны на біржы гандлявалі паямі звыш 140 прадпрыемстваў. У 1934 годзе біржу перанесьлі на Каралеўскую плошчу. Штодня на біржы гандлявала звыш 100 чалавек, а расцэнкі друкавалі на 1000 асобніках на трох мовах. У 1939 годзе старшынём біржы стаў былы старшыня ўраду Мілан Стаядзінавіч(sr). 28 сакавіка 1941 году адбылося апошняе паседжаньне Ўправы біржы. У 1953 годзе ўрад Народнай Рэспублікі Сэрбія зацьвердзіў Пастанову аб скасаваньні Бялградзкай біржы[13].
У сьнежні 1989 годзе 34 найбольшыя банкі Югаславіі правялі ўстаноўчы сход Югаслаўскага рынку капіталу. У 1991 годзе ўпершыню правялі гандаль паямі сэрбскіх прадпрыемстваў «Сінтэлон» (Бачка-Паланка, край Ваяводзіна) і «Аўтадом Кікінды» (Ваяводзіна). У 1992 годзе рынак перайменавалі ў Бялградзкую біржу. У 1990-я гады большасьць гандлю складалі дзяржаўныя і прыватныя аблігацыі. У 1996 годзе пачалі гандляваць дамовамі на пастаўку кукурузы, цукру і алею. У 2000 годзе сталі прадаваць аблігацыі мясцовага самакіраваньня і Народнага банку Югаславіі, а таксама разьмясьцілі акцыі прыватызаваных прадпрыемстваў. У 2003 годзе сталі магчымымі безупынны і аддалены гандаль. Пры канцы 2004 году пачалі выдаваць першы біржавы індэкс. У 2005 годзе ўвялі імгненную рассылку расцэнак. У 1-й палове 2008 годзе запусьцілі ўласнае апраграмаваньне, у выніку чаго пры канцы году адзін з удзельнікаў біржы стаў першым рынкаўтваральнікам[13]. У 2017 годзе выручка АТ «Бялградзкая біржа» дасягнула 83,1 млн сэрбскіх дынараў пры чыстым прыбытку 21,6 млн дынараў[14] (рэнтабэльнасьць 26 %).