Джуліё Качыні | |
Дата нараджэньня | 8 кастрычніка 1551[1][2] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 10 сьнежня 1618[3][4][5] (67 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Занятак | кампазытар, музыказнаўца, сьпявак, тэарэтык музыкі, музычны пэдагог, опэрны сьпявак |
Жанры | Адраджэньне і барокавая музыка[d] |
Вакал | тэнар[d] |
Інструмэнты | віоля[d] і голас[d] |
Дзеці | Francesca Caccini[d][7], Settimia Caccini[d] і Pompeo Caccini[d] |
Джу́ліё Каччы́ні (па-італьянску: Giulio Caccini; сярэдзіна 1550 — сьнежань 1618) — італьянскі саліст і адзін зь першых опэрных кампазытараў. Пасьля 1564 году ён служыць Мэдычы ў Флярэнцыі, дзе ён стаў чальцом Флярэнтыйскай Камэраты, невялічкай групы музыкаў і пісьменьнікаў, якія вынайшлі опэру. Яго «Euridice» (1601) была першай сярод калісьці прэзэнтаваных опэраў, і першай сярод калісьці апублікаваных. Найлепш вядомай опэрай Каччыні сёньня зьяўляецца «Le nuove musiche» («Новая музыка», 1602), калекцыя вакальнай музыкі якая была напісана ў новым опэрным стылі. Назва гэтай працы стала імем для ўсёй опэрнай музыкі напісанай у XVII стагодзьдзі.
Джуліё Качыні — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў