Канстантын Ірэчэк | |
Konstantin Josef Jireček | |
Род дзейнасьці | гісторык, славіст |
---|---|
Дата нараджэньня | 24 ліпеня 1854 |
Месца нараджэньня | Вена |
Дата сьмерці | 10 студзеня 1918 (63 гады) |
Месца сьмерці | Вена |
Месца вучобы | |
Занятак | мовазнавец, дыплямат, гісторык, пэдагог, акадэмік, прафэсар унівэрсытэту, палітык, перакладнік |
Навуковая сфэра | гісторыя[1], баўгарыстыка[d][1], балканістыка[d][1] і візантыністыка[d][1] |
Месца працы | |
Сябра ў | Сэрбская акадэмія навук і мастацтваў[d], Сэрбскае навуковае таварыства[d], Пецярбурская акадэмія навук[d], Балгарская акадэмія навук[d], Вугорская акадэмія навук і Расейская акадэмія навук |
Бацька | Ёзэф Ірэчэк[d] |
Канстанты́н Ё́зэф І́рэчэк (па-чэску: Konstantin Josef Jireček; 24 ліпеня 1854, Вена — 10 студзеня 1918, Вена) — чэскі гісторык, славіст, бізантоляг.
Прафэсар Карлавага ўнівэрсытэту і Венскага ўнівэрсытэту (з 1893 г.). Дарадца аўстрыйскага ўраду па Балканах, адзін са стваральнікаў балканскай гістарыяграфіі і ў 1881—1882 гадах баўгарскі міністар асьветы. Арганізатар тагачаснай баўгарскай школы. У 1886 знайшоў руіны першай сталіцы булгараў Пліскі.
Канстантын Ірэчэк — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў