Кацярына Барысевіч

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Барысевіч.
Кацярына Барысевіч
Род дзейнасьці журналістыка
Дата нараджэньня 2 жніўня 1984(1984-08-02) (40 гадоў)
Месца нараджэньня
Месца вучобы Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт[1]
Занятак журналістка
Навуковая сфэра журналістыка
Месца працы
Узнагароды

Кацяры́на Анато́льеўна Барысе́віч (нар. 2 жніўня 1984, Старыя Дарогі, Менская вобласьць, цяпер Беларусь) — беларуская журналістка, палітычны вязень рэжыму Лукашэнкі[2]. Працуе на сайце «TUT.BY», раней супрацоўнічала з Эўрапейскім радыё для Беларусі й іншымі СМІ. Напісала пра забойства Рамана Бандарэнкі ў 2020 годзе[3]. Была арыштаваная 19 лістапада 2020 году ў Менску[4].

Біяграфія

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзілася ў Старых Дарогах[1]. Падчас навучаньня ў Беларускім дзяржаўным унівэрсытэце падпрацоўвала на «Новым радыё(be)», потым на Першым нацыянальным канале Беларускага радыё[1]. У 2007 годзе скончыла факультэт журналістыкі БДУ(be) па спэцыяльнасьці «Тэлевізійная й радыёжурналістыка». У 2007 годзе працаўладкавалася на Эўрапейскае радыё для Беларусі, але яго давялося пакінуць у 2008 годзе, калі ў сядзібе радыёстанцыі ў Менску быў праведзены ператрус і ўсе супрацоўнікі павінны былі эвакуірававацца ў Варшаву. Яна засталася ў Менску й ўладкавалася на працу ў «Камсамольскую праўду ў Беларусі(be)», дзе з большага асьвятляла крымінальную хроніку[5]. Барысевіч працавала ў газэце да студзеня 2017 году, перш чым прыняла прапанову перайсьці на сайт «TUT.BY»[5].

Напісала пра забойства Рамана Бандарэнкі ў лістападзе 2020 году, паведаміў мэдыцынскую інфармацыю, што забіты быў абсалютна цьвярозы, што абвергла словы Аляксандара Лукашэнкі й Натальлі Качанавай пра тое, што Бандарэнка быў п’яны[3]. За гэта была арыштаваная 19 лістапада 2020 году ў Менску, разам з журналісткай па крымінальнай справе быў затрыманы і лекар Арцём Сарокін[4].

2 сакавіка 2021 году суд Маскоўскага раёну горада Менску (судзьдзя — Сьвятлана Бандарэнка) абвясціў прысуд: Кацярыну Барысевіч прызналі вінаватаю ў падбухторваньні да разгалошваньня мэдычнай таямніцы й прысудзілі 6 месяцаў калёніі, а таксама штраф у памеры 100 базавых велічынь[6]. Лекар Арцём Сарокін быў прызнаны вінаватым у разгалошваньні мэдычнай таямніцы журналістцы і асуджаны на 2 гады пазбаўленьня волі з адтэрміноўкай выкананьня пакараньня на 1 год, а таксама пакараны штрафам у памеры 50 базавых велічынь[6].

Апэляцыя на вырак, разгледжаная судом гораду Менску 20 красавіка 2021 году, задаволена не была[7].

Рэакцыя

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

24 лістапада 2020 году міжнародная праваабарончая арганізацыя «Міжнародная амністыя» прызнала Кацярыну Барысевіч вязьнем сумленьня па справе Бандарэнкі[4]. У гэты ж дзень сумеснай заяваю дзесяці арганізацыяў, сярод якіх Праваабарончы цэнтар «Вясна», Беларуская асацыяцыя журналістаў, Беларускі Хэльсынскі камітэт, яна таксама была прызнана палітычнаю зьняволенаю[8][9][10]. Намесьнік старшыні Беларускай асацыяцыі журналістаў Барыс Гарэцкі сказаў, што ўлады змагаюцца не з праблемаю, а са СМІ: «Яны думаюць, што калі прэса ня будзе пісаць пра Бандарэнку, то людзі не даведаюцца пра гэтае. Яны, вядома ж, усё пазнаюць, але СМІ ўсё адно трапляюць пад удар»[11].

Беларускія праваабаронцы назвалі яе «Журналістам году» (2020) (разам з Дар’яю Чульцоваю ды Кацярынаю Андрэеваю)[12].

16 сьнежня 2020 году шэфства над палітычнай зьняволенаю ўзяў Джэм Эздэмір, дэпутат Бундэстагу[13].

У адкрытай заяве рэдакцыі «TUT.BY» ад 2 сакавіка 2021 году прыгавор Барысевіч быў названы незаконным і несправядлівым, «помстаю ёй пэрсанальна за яе працу й спробаю аказаць ціск на „TUT.BY“ і іншыя незалежныя мэдыя», у той час як усе журналісты, рэдактары й супрацоўнікі сайту падпісаліся пад тым, каб Кацярына Барысевіч была неадкладна вызвалена[14]. З крытыкаю судовага рашэньня таксама выступілі прадстаўнікі Нямецкае асацыяцыі журналістаў(de), «Рэпартэраў бязь межаў», Джэм Эздэмір[15]. Сьвятлана Ціханоўская назвала судовыя рашэньні ў дачыненьні да лекара й журналісткі доказам таго, што «для рэжыму праўда стала крымінальнае каральным злачынствам», туравала ёй і капітан жаночай зборнай Беларусі па баскетболе Кацярына Сныціна[15]. Беларуская асацыяцыя журналістаў таксама асудзіла турэмны прысуд у дачыненьні да Кацярыны Барысевіч за ейную працу[16].

Сярод іншых арганізацыяў, якія асудзілі зьняволеньне й прысуд Барысевіч, былі Эўрапейская фэдэрацыя журналістаў(uk), Камітэт па абароне журналістаў, Міжнародны інстытут прэсы(de)[17][18][19]. Міс Беларусь, журналіст паводле адукацыі Вольга Хіжынкова пракамэнтавала прысуд: «Радуюся адносна „мяккаму“ прысуду для зусім невінаватых людзей. Што гэта ня пяць, ня дзесяць гадоў калёніі. Вось да чаго мы дажыліся»[20]. Прадстаўніца АБСЭ па свабодзе СМІ Тэрэза Рыбейра назвала прысуд Барысевіч чарговым ударам па свабодзе СМІ ў Беларусі[21].

9 красавіка 2021 году стала ляўрэаткаю прэміі «Гонар журналістыкі» імя Алеся Ліпая (разам з Дар’яю Чульцоваю ды Кацярынаю Андрэеваю)[22].

14 ліпеня 2021 году стала ляўрэаткаю Міжнароднай прэміі за свабоду прэсы(en) ад Камітэту па абароне журналістаў[23].

12 жніўня 2021 году была названая ляўрэткаю Прэміі імя Герда Буцэрыюса «Вольная прэса Ўсходняй Эўропы(ru)» (разам з Дар’яю Чульцоваю, Кацярынаю Андрэеваю ды інш.)[24].

Асабістае жыцьцё

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Выхоўвае дачку[25].

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ а б в Катерина Борисевич (рас.). TUT.BY. Праверана 2020-12-11 г.
  2. ^ Катерина Борсевич Катерина БОРИСЕВИЧ (рас.). Комсомольская правда. Праверана 2020-12-11 г.
  3. ^ а б Журналисту TUT.BY Катерине Борисевич, которая писала статью о Романе Бондаренко, предъявлено обвинение (рас.). Брестская газета (2020-10-29). Праверана 2020-12-11 г.
  4. ^ а б в Адар'я Гуштын. (2020-11-27) Журналиста TUT.BY Катерину Борисевич перевели в СИЗО на Володарского. Письма ей почти не доходят (рас.). TUT.BY. Праверана 2020-11-30 г. Архіўная копія ад 2020-11-30 г.
  5. ^ а б Катерина Борисевич о работе с МВД: Если кому-то не угодил, просто делают вид, что тебя нет (рас.). Беларуская асацыяцыя журналістаў. Праверана 2021-04-01 г.
  6. ^ а б Приговор по делу о «ноль промилле»: полгода колонии журналистке TUT.BY и два года с отсрочкой врачу (рас.). TUT.BY (2021-03-02). Праверана 2021-03-02 г.
  7. ^ Анастасія Русецкая. (2021-04-20) Суд не задаволіў апеляцыю пракурораў у справе Кацярыны Барысевіч. Белсат. Праверана 2021-04-23 г. Архіўная копія ад 2021-04-23 г.
  8. ^ Правозащитники признали политзаключенными журналисток Борисевич, Андрееву и Чульцову (рас.). naviny.by (2020-11-24). Праверана 2020-12-11 г. Архіўная копія ад 2020-11-24 г.
  9. ^ Правозащитники признали журналисток Катерину Борисевич, Катерину Андрееву и Дарью Чульцову политзаключенными (рас.). Мэдыязона. Праверана 2020-12-11 г.
  10. ^ Журналисток TUT.BY и «Белсат» правозащитники назвали политзаключенными (рас.). TUT.BY (2020-11-24). Праверана 2020-12-11 г.
  11. ^ Богдана Александровская. (2020-11-25) Ходьба по минному полю. Как в Беларуси сейчас работают журналисты (рас.). Нямецкая хваля. Праверана 2020-12-04 г. Архіўная копія ад 2020-12-04 г.
  12. ^ Названыя ляўрэаты Нацыянальнай праваабарончай прэміі // Праваабарончы цэнтар «Вясна», 10 сьнежня 2020 г. Праверана 27 сьнежня 2020 г.
  13. ^ 100 Paten für politische Gefangene in Belarus: Cem Özdemir wird Pate der Journalistin Katsiaryna Barysevich (ням.). Libereco – Partnership for Human Rights (2020-12-16). — Es ist von unschätzbarem Wert, dass mutige Journalist*innen wie Katsiaryna Barysevich die Wahrheit ans Licht bringen. ... Katsiaryna Barysevich ist eine von vielen beeindruckenden Frauen, die den Wandel in Belarus vorangetrieben haben.. Праверана 2021-02-02 г. Архіўная копія ад 2021-02-02 г.
  14. ^ Редакция TUT.by назвала приговор Борисевич незаконным (рас.). naviny.by (2021-03-02). Праверана 2021-03-02 г.
  15. ^ а б В Германии осудили приговоры по делу о "ноль промилле". Нямецкая хваля. Праверана 2021-03-03 г. Архіўная копія ад 2021-03-03 г.
  16. ^ Belarus journalist sentenced for report on protester’s death (анг.). Associated Press (2021-03-02). Праверана 2021-03-04 г.
  17. ^ EFJ demands the immediate release of Belarusian reporter Katsiaryna Barysevich (анг.). Эўрапейская фэдэрацыя журналістаў(uk) (2020-11-20). Праверана 2021-03-04 г.
  18. ^ CPJ condemns sentencing of Belarus journalist Katsiaryna Barysevich to 6 months in jail (анг.). Камітэт па абароне журналістаў (2021-03-02). Праверана 2021-03-04 г.
  19. ^ IPI denounces conviction of Belarus journalist Katsiaryna Barysevich (анг.). Міжнародны інстытут прэсы(de) (2021-03-03). Праверана 2021-03-04 г.
  20. ^ Аксана Колб. Мы не маем права спыняцца // Новы час. — № 9 (717). — С. 1. — ISSN 2218-2244.
  21. ^ ОБСЄ засудила вирок журналістці TUT.BY у «лікарській справі» (укр.). Укрінфарм (2021-03-04). Праверана 2021-04-01 г.
  22. ^ Катерина Борисевич, Катерина Андреева и Дарья Чульцова удостоены премии «Гонар журналістыкі» (рас.). Брестская газета (2021-04-09). Праверана 2021-04-10 г. Архіўная копія ад 2021-04-09 г.
  23. ^ Журналістка Кацярына Барысевіч узнагароджаная прэміяй "За свабоду прэсы 2021" (бел.). Эўрапейскае радыё для Беларусі (2021-07-14). Праверана 2021-07-14 г. Архіўная копія ад 2021-07-14 г.
  24. ^ Ольга Кепински. (2021-08-12) Все награды Free Media Awards присуждены белорусским журналистам (рас.). euronews(be). Праверана 2021-08-12 г. Архіўная копія ад 2021-08-12 г.
  25. ^ Катерина Борисевич, журналистка TUT.BY, обвиняемая по уголовному делу (рас.). Прэс-клюб Беларусь. Праверана 2021-01-30 г. Архіўная копія ад 2021-01-30 г.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]