Мардакерт | |
арм. Մարտակերտ | |
Мардакерт у 2002 року | |
Горад з: | 1985 |
Краіна: | Нагорна-Карабаская Рэспубліка |
Раён: | Мартакерцкі |
Краіна (дэ-юрэ): | Азэрбайджан |
Раён: | Тэртэрскі |
Кіраўнік: | Elchin Yusubov[d] |
Вышыня: | 415 м н. у. м. |
Насельніцтва: | |
Часавы пас: | UTC+4 |
Тэлефонны код: | 246 |
Паштовы індэкс: | AZ5900 |
Нумарны знак: | 59 |
Геаграфічныя каардынаты: | 40°12′55.01″ пн. ш. 46°48′46.01″ у. д. / 40.2152806° пн. ш. 46.8127806° у. д.Каардынаты: 40°12′55.01″ пн. ш. 46°48′46.01″ у. д. / 40.2152806° пн. ш. 46.8127806° у. д. |
Мардакерт | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Мардаке́рт (па-армянску: Մարդակերտ), Мартаке́рт (арм. Մարտակերտ) альбо Агдэрэ́ (па-азэрбайджанску: Ağdərə ) — места непрызнанай Рэспублікі Арцаху, дэ-факта адміністрацыйны цэнтар Мартакерцкага раёну, дэ-юрэ ў Тэртэрскім раёне Азэрбайджану. Знаходзіцца на рацэ Тэртэр, за 62 км на поўнач ад Стэпанакерту (Ханкендзі).
Традыцыйна назва места тлумачыцца як словазлучэньне мард («чалавек, асоба» ці ў гэтым кантэксьце «мужны») і керт («будаўнік»)[2]. Іншая вэрсія — сувязь з словам матур («капліца»)[2]. Азэрбайджанская назва Агдэрэ перакладаецца як «белая даліна».
Тэрыторыя цяперашняга Мардакерту ўваходзіла ў склад мэлікату Джрабэрда, аднаго зь пяці ў Карабаху[3].
У 1918 року ля места адбылася бітва асманаў з армянскімі сіламі, якая скончылася перамогай апошніх[2].
За савецкім часам Мардакерт зьяўляўся цэнтрам Мардакерцкага раёну Нагорна-Карабаскай аўтаномнай вобласьці. У 1960 року ён атрымаў статус пасёлку гарадзкога тыпу[4], у 1985 — статус места[5].
У вайну 1991—1994 рокаў Мардакерт быў значна зруйнаваны ў часе азэрбайджанскай Геранбойскай і Мардакерцка-Мартунскай апэрацыяў 1992 року[3]. 4 ліпеня азэрбайджанскія сілы захапілі места, армянскае насельніцтва вымушанае было ўцякаць[6]. 27 чэрвеня 1993 року армянскія войскі адваявалі места[6], якое з тае пары знаходзіцца пад кантролем Арцаху.
У 2008 року на тле пратэстаў(d) пасьля прэзыдэнцкіх выбараў у Мардакерце 4 сакавіка адбыліся сутычкі між этнічнымі армянамі[7] і азэрбайджанскім войскам[8].
у 2020 року горад трапіў пад азэрбайджанскія бамбаваньні[9][10].
Места разьмешчанае на правым беразе ракі Тэртэр, паміж гораў[2], за 62 км на поўнач ад Стэпанакерту (Ханкендзі).
Жыхары занятыя пераважна ў дзяржаўных установах і ў сельскай гаспадарцы.
Ад места адходзяць дзьве трасы:
Паводле стану на 2015 рок у Мардакерце дзейнічаў Дом культуры, два дзіцячыя садкі, дзьве школы, моладзевы цэнтар[11].
Рок | Армяне | Азэрбайджане | Расейцы | Украінцы | Агулам | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1907[2][12] | Пераважна армяне | 4676 | |||||||
1970[13] | 5472 | 96,3% | 135 | 2,4% | 44 | 0,8% | 9 | 0,2% | 5683 |
1979[14] | 6264 | 93,6% | 349 | 5,2% | 41 | 0,6% | 5 | 0,1% | 6690 |
2005[15] | 4262 | 100% | 4262 | ||||||
2015[16] | 4600 | 100% | 4600 |
У месьце знаходзіцца царква сьвятога Яна Хрысьціцеля, збудаваная ў 1881 року.
У ваколіцах можна пабачыць пахаваньні II—I-га тысячагодзьдзяў да н. э., сярэднявечнае паселішча Таза Хач (па-армянску: Թազա խաչ) і мост праз раку Кусапат пачатку XX стагодзьдзя[3][11].
Мардакерту характэрны вільготны субтрапічны клімат[17].
Кліматычныя зьвесткі для Мардакерту | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Паказьнік | Сту | Лют | Сак | Кра | Тра | Чэр | Ліп | Жні | Вер | Кас | Ліс | Сьн | |
Сярэдні максымум t, °C | 5,8 | 6,6 | 10,8 | 18,3 | 22,4 | 27,0 | 30,7 | 29,2 | 25,3 | 18,4 | 12,5 | 8,1 | |
Сярэдні мінімум t, °C | −1,7 | −1 | 2,3 | 8,1 | 12,5 | 16,7 | 20,0 | 19,0 | 15,4 | 9,7 | 4,8 | 0,6 | |
Норма ападкаў, мм | 15 | 23 | 34 | 45 | 71 | 64 | 31 | 26 | 27 | 45 | 28 | 17 |