Мэзаамэрыка — гісторыка-культурны рэгіён, які распасьціраецца прыкладна ад цэнтра Мэксыкі да Гандураса і Нікарагуа. Тэрмін быў уведзены ва ўжытак у 1943 годзе нямецкім філёзафам і антраполягам Паўлем Кірхгофам.
Насельніцтва Мезаамэрыкі ў дакалюмбаву эпоху адрозьнівалася наступнымі прыкметамі:
Мэзаамэрыка зьяўлялася радзімай шматлікіх высокаразьвітых культураў: