Хавіер Санэцьці
| Хавіер Санэцьці | ||
 | ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 10 жніўня 1973 (51 год) Буэнас-Айрэс, Аргентына | |
| Рост | 178 см | |
| Вага | 75 кг | |
| Пазыцыя | абаронца | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 1991—1992 1992—1995 1995—2014 |
Тальерэс Банфільд Інтэрнацыянале |
33 (1) 66 (4) 615 (12) |
| Зборныя | ||
| 1994—2011 | Аргентына | 143 (5) |
Хавіер Адэльмар Санэцьці (па-гішпанску: Javier Adelmar Zanetti; нарадзіўся 10 жніўня 1973 году, Буэнас-Айрэс, Аргентына) — былы аргентынскі футбаліст. Шырока вядомы дзякуючы выступам за італьянскі клюб «Інтэрнацыянале», капітанам якога зьяўляўся. На сёньня працуе віцэ-прэзыдэнтам клюбу «Інтэрнацыянале». Хавіер правёў за нацыянальную зборную Аргентыны амаль паўтары сотні матчаў, што зьяўляецца рэкордам для аргентынскага футболу. У складзе зборнай Хавіер прыняў удзел у двух чэмпіянатах сьвету (1998, 2002), пяці Кубках Амэрыкі (1995, 1999, 2004, 2007, 2011), двух Кубках канфэдэрацыяў (1995, 2005), а ў 1996 годзе ў складзе алімпійскай каманды стаў срэбраным прызэрам футбольнага турніру ў Атланце. Выступае на пазыцыі абаронцы.
Санэцьці зьяўляецца легендай і сымбалем мілянскага «Інтэру». Хавіер ёсьць рэкардсмэнам паводле колькасьці праведзеных матчаў за «нэрадзуры», адначасова Санэцьці зьяўляецца рэкардсмэнам італьянскай Сэрыі A сярод замежных гульцоў паводле колькасьці праведзеных матчаў. Быў уключаны Пэле ў сьпіс ФІФА 100.
Кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Раньнія гады
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Хавіер Санэцьці нарадзіўся ў паўднёва-ўсходнім прадмесьці Буэнас-Айрэсу й вырас у прамысловым раёне Авэльянэды. Вучобу ў школе ён сумяшчаў з заробкамі, дапамагаючы свайму бацьку, муляру. Акрамя таго, Хавіер дапамагаў свайму стрыечнаму брату ў прадуктовай краме й працаваў разносчыкам малака. Аднак у вольны час хлопец заўсёды імкнуўся гуляць у футбол на мясцовых пляцоўках.
«Тальлерэс»
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля таго, як Санэцьці не ўдалося ўладкавацца ў моладзевую акадэмію «Індэпэнд’ентэ», аднаго з двух грандаў гораду Авэльянэды, малады футбаліст падпісаў кантракт са сьціплым клюбам «Тальерэс» з Рэмэдыёс-дэ-Эскаляда, які ў 1992 годзе выступаў у Другім дывізіёне чэмпіянату Аргентыны. У гэтай жа камандзе пачаў прафэсійную кар’еру ў 1985 годзе й выступаў да 1988 году старэйшы брат Хавіера, Сэрхіё. Свой першы сэзон у прафэсійным футболе Санэцьці правёў вельмі пасьпяхова, то бок нягледзячы на тое, што «Тальерэс» фінішаваў на 14 месцы, абаронца згуляў у 33 матчы першынства з 42.
«Банфільд»
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Па заканчэньні сэзону Санэцьці перайшоў у «Банфільд», які як раз стаў чэмпіёнам другога дывізіёна сэзону 1992—1993 гадоў і рыхтаваўся да старту ў эліце аргентынскага футболу[1]. Дэбют 20-гадовага Санэцьці за клюб адбыўся 12 верасьня 1993 году ў хатнім матчы супраць «Рывэр Плэйт» (0:0). Праз 17 дзён Санэцьці забіў свой першы гол за «Банфільд» у браму «Ньюэлз Олд Бойз» (1:1). За сваю ўпэўненую гульню Хавіер даволі хутка заваяваў папулярнасьць у заўзятараў клюбу.
«Інтэрнацыянале»
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1995 годзе Санэцьці разам са сваім суайчыньнікам Сэбастыянам Рамбэртам перайшоў у італьянскі «Інтэрнацыянале». Гэта была першая купля гульца для новага прэзыдэнта «Інтэра» Масыма Марацьці. І калі Рамбэрт, пасьля сэзону, у якім ён гэтак і не дэбютаваў за італьянскую каманду, быў вымушаны пакінуць клюб, то Санэцьці наканавана было стаць адным з самых паважаных і заслужаных гульцоў у гісторыі гэтай каманды.
Дэбют Хавіера за новую каманду адбыўся 27 жніўня 1995 году ў хатняй гульні супраць клюбу «Вічэнца». У першым жа сэзоне Санэцьці стаў гульцом асновы свайго новага клюбу. У другім сэзоне за «Інтэр» гулец дзейнічаў, у асноўным, у паўабароне[2]. Аднак перад пачаткам наступнага сэзону «Інтэр» сур’ёзна ўмацаваў свой склад — прыйшлі такія гульцы, як то Раналда, Альвара Рэкоба, Тарыба Ўэст, Дыега Сымэонэ. Узмацьненьне канкурэнцыі ў лініі паўабароны й нападу прывяло да таго, што Хавіер ў выніку апынуўся на левым флянзе абароны.
Міжнародная кар’ера
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Санэцьці дэбютаваў у складзе зборнай Аргентыны 24 лістапада 1994 году ў матчы супраць зборнай Чылі ва ўзросьце 21 году. 17 лістапада 2007 году ў матчы супраць зборнай Балівіі выйшаў на поле ў складзе зборнай Аргентыны ў 116-ы раз, пабіўшы рэкорд шматгадовага партнэра па зборнай Рабэрта Аялы.
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]«Інтэрнацыянале»
- Чэмпіён Італіі (5): 2006, 2007, 2008, 2009, 2010
- Уладальнік Кубка Італіі (4): 2005, 2006, 2010, 2011
- Уладальнік Супэркубка Італіі (4): 2005, 2006, 2008, 2010
- Пераможца Лігі чэмпіёнаў: 2010
- Уладальнік Кубка УЭФА: 1998
- Пераможца клюбнага чэмпіёнату сьвету: 2010
Асабістае жыцьцё
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Хавіер жанаты, жонку завуць Паўла Санэцьці[3]. У пары трое дзяцей. 9 траўня 2012 году нарадзіўся малодшы сын Хавіера — Томас[4]. Санэцьці, пабожны каталік, зьяўляецца блізкім сябрам галяндзкага футбаліста Вэсьлі Снэйдэра, якога ён натхніў перайсьці ў каталіцтва[5].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Argentina Second Level 1992/93. rsssf.com
- ^ Italy Championship 1996/97 rsssf.com
- ^ Жена Дзанетти подверглась нападению. Pinkfootball.ru
- ^ У капитана «Интера» Санетти родился сын. championat.com
- ^ Dutch soccer player who scored winning goal against Brazil is Catholic convert. Catholic News Agency
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Хавіер Санэцьці — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Афіцыйны сайт
- Профіль на афіцыйным сайце ФК «Інтэрнацыянале»
- Профіль на сайце Futbol Punto