Хуан Рамон Хімэнэс | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 23 сьнежня 1880[1][2][3][…] |
Памёр | 29 траўня 1958[4][5][6][…] (77 гадоў) |
Пахаваны | |
Сужэнец | Zenobia Camprubí[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэт, пісьменьнік |
Жанр | паэзія і лірыка[d] |
Мова | гішпанская мова[8] |
Узнагароды | |
Подпіс | ![]() |
http://fundacion-jrj.es/ |
Хуан Рамон Хімэнэс (па-гішпанску: Juan Ramón Jiménez) (24 сьнежня 1891 — 29 мая 1958) — гішпанскі пісьменьнік, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1956).
Нарадзіўся ў гарадку Магер у андалюзійскай правінцыіі Гуэльва. Належаў да пісьменьнікаў «Пакаленьня 1898 года». Для зборнікаў «Журботныя арыі» і іншыя характэрны суб’ектывізм і меланхолія. У зборніках «Вясеньнія баляды» (1910) традыцыі андалюзкага фальклёру. У зборніках «Духоўныя санэты», «Дзёньнік паэта-маладажона» (абодва 1917), «Бясконцасьць» (1918) зварот да ўнутранага сьвету чалавека. Адыход ад клясыцыстычных формаў, імкненьне да непасрэднасьці адлюстраваньня ў вершах і лірычнай прозе (кнігі «Плятэра і я», 1914; «Зьвер з глыбіні душы», 1949) і крытычных эсэ («Гішпанцы трох сьветаў», 1942; «Бясконцы паток», апублікаваны 1961).
На беларускую мову вершы перакладзеныя Рыгорам Барадуліным, Лявонам Баршчэўскім, Якубам Лапаткам (зб. "Выбраная лірыка", 2017).
![]() |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |