Іван Антонавіч Яфрэмаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Яфрэмаў.

Іван Антонавіч Яфрэмаў
руск.: Иван Антонович Ефремов
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	10 (23) красавіка 1908[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Вырыца, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя[3]
Дата смерці	5 кастрычніка 1972(1972-10-05)[4][5]^[…] (64 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР[3]
Пахаванне	Камароўскія пасялковыя могілкі^[d][3]
Грамадзянства	СССР  Расійская імперыя
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі горны інстытут (1935) Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Месца працы	Расійская акадэмія навук Палеанталагічны інстытут імя А. А. Барысяка РАН^[d][6][3]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	палеантолаг, пісьменнік навуковай фантастыкі, пісьменнік, філосаф, празаік, геолаг, навэліст
Жанр	раман, навуковая літаратура, апавяданне і навуковая фантастыка
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС[3]
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР[3] Рускае палеанталагічнае таварыства^[d] Маскоўскае таварыства выпрабавальнікаў прыроды^[d] Лонданскае Лінееўскае таварыства^[d]
Прэміі
Узнагароды
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Антонавіч Яфрэмаў (руск.: Ива́н Анто́нович Ефре́мов; 10 [23] красавіка 1908, Вырыца, Царскасельскі павет, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя — 5 кастрычніка 1972, Масква, СССР) — савецкі палеантолаг, пісьменнік-фантаст і грамадскі мысляр. Доктар біялагічных навук (1941), з 1930 па 1959 год — навуковы супрацоўнік Палеанталагічнага інстытута, з 1937 г. — загадчык лабараторыі ніжэйшых пазваночных. Лаўрэат Сталінскай прэміі другой ступені (1952, за манаграфію «Тафанамія і геалагічны летапіс»). З імем Яфрэмава звязваюць тры дзесяцігоддзі развіцця савецкай палеанталогіі пазваночных. Навуковец лічыцца адным з заснавальнікаў сучаснай тафанаміі. Пад яго кіраўніцтвам экспедыцыя ў пустыні Гобі (1946—1949) адкрыла выкапнёвыя рэшткі дыназаўраў, калекцыі якіх складаюць залаты фонд маскоўскага Палеанталагічнага музея.

У рамане-утопіі «Імглістасць Андрамеды» (1957) пісьменнік прадставіў маштабную карціну камуністычнай будучыні — свет Вялікага Кольца, садружнасці розных разумных цывілізацый. Раман выказаў дух часу — «адліга», энтузіязм у засваенні космасу; адзначыў пачатак «залатога стагоддзя» савецкай фантастыкі. У антыўтопіі «Гадзіна Быка» (1968) паказаны негатыўны сцэнар развіцця чалавецтва. Іван Яфрэмаў — аўтар раманаў «Лязо брытвы» (1963), «Таіс Афінская» (1972), гісторыка-прыгодніцкіх аповесцяў і навукова-фантастычных апавяданняў.

Зноскі

1. ЦГИА СПб. Фонд 19. Опись 127. Дело 2183, стр. 178.
2. Chudinov P. «К портрету современника» (вступительное слово) — 1994. — С. 7.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4517642"></a>
3. Боркин Л. Я. Защита Ивана Ефремова, палеонтолога и писателя-фантаста (1974), In Defense of Ivan Efremov, a Paleontologist and Science Fiction Writer (1974) // Историко-биологические исследования — 2016. — Т. 8, вып. 1. — С. 94–120. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q130638686"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109"></a>
4. Иван Ефремов // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>
5. Ivan Efremov // Babelio — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2877812"></a>
6. https://www.paleo.ru/institute/structure/people/person.php?ID=12491 Праверана 12 студзеня 2023.