Адольф фон Штайгер | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ням.: Adolf von Steiger | |||||||
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
Папярэднік | Franz Lindt[d] | ||||||
Пераемнік | Gustav Müller[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
25 ліпеня 1859 |
||||||
Смерць |
1 сакавіка 1925 (65 гадоў) |
||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Навуковая ступень | навуковая ступень у галіне права[d] | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Альфрэд Арман Адольф фон Штайгер (25 ліпеня 1859, Берн — 1 сакавіка 1925, Берн) — швейцарскі палітык і юрыст. У 1900—1918 гадах — мэр Берна, у 1919—1925 гадах — канцлер Швейцарыі.
Сын старэйшага бібліятэкара з бернскай сям’і фон Штайгераў, вывучаў права ва ўніверсітэтах Берна, Лейпцыга і Жэневы. У 1884—1893 гадах вёў адвакацкую практыку ў Берне. Прапрацаваў два гады запасным суддзёй, з 1893 года ён быў членам Высокага суда Берна. У 1900 г. быў абраны мэрам Берна як прадстаўнік лібералаў. Ён таксама быў членам Вялікага савета кантона Берн з 1903 па 1917 год і членам Савета кантонаў з 1908 па 1918 год.
У 1918 годзе фон Штайгер пачаў сваю прафесійную дзейнасць у ведамстве федэральнага канцлера ў якасці віцэ-канцлера. У наступным годзе Федэральны сход абраў яго канцлерам. Калі ён уступіў на пасаду, уступіў у сілу новы закон аб ведамстве федэральнага канцлера, які вызваліў канцлера ад вядзення пратакола ў Нацыянальным савеце. У 1925 годзе фон Штайгер памёр ад інсульту падчас знаходжання на пасадзе.