Генрых Радакоўскі

Генрых Радакоўскі
Фатаграфія
Дата нараджэння 9 ліпеня 1823(1823-07-09)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 28 снежня 1894(1894-12-28)[1][3][…] (71 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, партрэтыст
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Радакоўскі.

Генрых Радакоўскі (польск.: Henryk Hipolit Rodakowski) — (9 ліпеня 1823, Львоў — 28 снежня 1894 г., Кракаў) — польскі жывапісец.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў з сям'і юрыстаў. Вучыўся на юрыдычным факультэце Венскага ўніверсітэта, але адначасова 1841—1845 вывучаў жывапіс у майстэрні Ёзэфа Данхаўзера (1805-1845).

У 1846 годзе з'ехаў у Парыж, каб вучыцца пад кіраўніцтвам Леона Канье  (руск.) (бел.. Неўзабаве напісаны ім партрэт Генрыха Дэмбінскага  (руск.) (бел. быў узнагароджаны залатым медалём. Эжэн Дэлакруа высока ацаніў працы Радакоўскага.

У 1867 годзе ён вярнуўся на радзіму ў аўстрыйскую Галіцыю і пасяліўся ў маёнтку Палагічы  (руск.) (бел. (цяпер Івана-Франкоўская вобласць Украіны), потым у Бортніках (Жыдачыўскі раён) каля Ходарыва, потым у Вене і затым канчаткова пасяліўся ў Кракаве.

У 1893 годзе быў абраны старшынёй кракаўскага Таварыства аматараў прыгожых мастацтваў. 24 снежня 1894 года быў прызначаны дырэктарам кракаўскай Акадэміі вытанчаных мастацтваў, але раптоўна памёр праз чатыры дні.

Карціны

[правіць | правіць зыходнік]
  • Партрэт генерала Генрыха Дэмбінскага, 1852
    Партрэт генерала Генрыха Дэмбінскага, 1852
  • Партрэт маці,1853
    Партрэт маці,1853
  • Партрэт Леана Сапегі,1878
    Партрэт Леана Сапегі,1878
  • Партрэт дачкі,1891
    Партрэт дачкі,1891

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б Henryk Rodakowski // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
  3. ↑ Nowak Z. Henryk Rodakowski // Rodakowski, Henryk // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T072567

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]