Гілемэн Ражэ Гіймэн

Гілемэн Ражэ Гіймэн
фр.: Roger Guillemin
Дата нараджэння 11 студзеня 1924(1924-01-11)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 21 лютага 2024(2024-02-21)[3] (100 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці эндакрынолаг, біяхімік, выкладчык універсітэта, нейрабіёлаг, урач, фізіёлаг
Навуковая сфера Эндакрыналогія
Месца працы Шпіталь Бронкса пры кіраваніі справамі ветэранаў
Навуковая ступень доктар медыцыны[d][7] (1949) і доктар філасофіі[7] (1953)
Альма-матар
Вядомы як даследчык пептыўных гармонаў мозгу
Член у
Узнагароды
камандор ордэна Ганаровага Легіёна

прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1975)

 Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне

міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1974)

 Нацыянальны навуковы медаль ЗША

Dickson Prize in Medicine[d] (1977)

ганаровы доктар Універсітэта Лаваля[d] (1996)

член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук

honorary doctorate of the Autonomous University of Madrid[d]

honorary doctor of the University of Chicago[d] (14 лістапада 1977)

ганаровы доктар Шэрбрукскага ўніверсітэта[d]

honorary doctor of the University of Manitoba[d] (1984)

doctor honoris causa from the University of Franche-Comté[d] (20 лістапада 1998)

doctor honoris causa from the University of Dijon[d] (лістапад 1977, 4 лістапада 1978)

Q126373749? (13 снежня 1989)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гілемэн Ражэ Гіймэ́н (фр.: Roger Guillemin, 11 студзеня 1924(1924-01-11)[1][2][…], Дыжон[4][5] — 21 лютага 2024(2024-02-21)[3], Сан-Дыега, ЗША[6]) — французскі фізіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне 1977 года, «за адкрыцці, звязаныя з сакрэцыяй пептыўных гармонаў мозгу», якую ён падзяліў разам з Эндру Шалі.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Дыжонскі ўніверсітэт (1942). З 1948 года ў Інстытуце эксперыментальнай медыцыны і хірургіі Манрэальскага ўніверсітэта, з 1953 года ў Х’юстанскім універсітэце (ЗША), з 1960 года ў навуковых інстытутах Францыі, з 1963 года дырэктар лабараторыі Бейларскай медыцынскай школы Х’юстанскага ўніверсітэта, з 1970 года ў Солкаўскім інстытуце ў г.Сан-Дыега (штат Каліфорнія).

Навуковыя працы па выдзяленні, выяўленні хімічнай структуры і біялагічнай актыўнасці гіпаталамічных рэлізінг-гармонаў.

Член Нацыянальнай АН ЗША, Амерыканскай АН і мастацтваў, Французскай нацыянальнай акадэміі медыцыны. Прафесар фізіялогіі (1963).

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б Гиймен Роже // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  2. ↑ а б Roger Charles Louis Guillemin // Brockhaus Enzyklopädie
  3. ↑ а б Roger Guillemin, 100, Nobel-Winning Scientist Stirred by Rivalries, Dies — 2024.
  4. ↑ а б Гиймен Роже // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  5. ↑ а б birth certificate Праверана 9 сакавіка 2024.
  6. ↑ а б Wade N. Roger Guillemin, 100, Nobel-Winning Scientist Stirred by Rivalries, Dies / J. Kahn — Manhattan: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2024. — ISSN 0362-4331 Праверана 23 лютага 2024.
  7. ↑ а б Клавдиева М. М. К столетию нобелевского лауреата Роже Гиймена. Гиймен и его влияние на советских нейроэндокринологов, Towards the centenary of the birth of Nobel Prize winner Roger Guillemin: Guillemin and his impact on soviet neuroendocrinologists // Историко-биологические исследования — 2023. — Т. 15, вып. 4. — С. 96–121. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24412/2076-8176-2023-4-96-121

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — 576 с.: іл.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]