Казахская Аўтаномная Сацыялістычная Савецкая Рэспубліка (Казахская АССР, Казахстан, КазАССР, КАССР) назва, што існавала з лютага па снежань 1936 года; з чэрвеня 1925 года па люты 1936 года называлася Казакская Аўтаномная Сацыялістычная Савецкая Рэспубліка (Казахская АССР, Казахстан) (каз.: Qazaq Aptonom Sotsijalistik Sovettik Respublikasь, Qazaƣьstan, каз.: Қазақ Автономиялы Социалистік Кеңестік Республикасы, Қазақстан) — казахская нацыянальная аўтаномія, адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе РСФСР на тэрыторыі сучаснага Казахстана[1].
Існавала з 15 чэрвеня 1925 па 5 снежня 1936 года. Атрымала сваю назву ў выніку пераназвання Кіргізскай АССР у Казакскую АССР[2]. У 1936 годзе была пераназвана ў Казахскую АССР[3][4], а потым ператворана ў Казахскую Савецкую Сацыялістычную Рэспубліку[5]. Пасля ў савецкай гістарыяграфіі[6][7] замацавалася назва «Казахская АССР»; гэтая назва выкарыстоўваецца ў сучасных казахстанскіх[8][9] і многіх расійскіх[10][11] выданнях.
Адміністрацыйны цэнтр КазАССР — спачатку Арэнбург, потым Кызыл-Арда (1925—1927), а з 1927 года — Алма-Ата[12].
У 1932 годзе на захадзе межавала з Ніжневолжскім краем, на паўночным захадзе — са Сярэдняволжскім, на поўначы — з Уральскай вобласцю, на паўночным усходзе — з Заходне-Сібірскім краем, на поўдні — з савецкімі сярэднеазіяцкімі рэспублікамі, на паўднёвым усходзе — з Кітаем.
Плошча (на 1 студзеня 1933) складала 2 млн. 853 тыс. кв. км. Насельніцтва — разліковае на 1 студзеня 1931 — 7 260,5 тыс. чал., у тым ліку гарадское — 911,2 тыс. чал. (паводле вынікаў перапісу 1926 года — 6170,2 тыс. чал. і 519,2 тыс. чал. адпаведна).