Кастусь Акула | |
---|---|
Аляксандр Ігнатавіч Качан | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 16 лістапада 1925 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 студзеня 2008 (82 гады) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Ігнат Качан |
Маці | Паўліна |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, журналіст, выдавец |
Мова твораў | беларуская, англійская |
Прэміі | |
Узнагароды |
Кастусь Акула (сапр. Аляксандр Ігнатавіч Качан; 16 лістапада 1925, Верацеі, Дзісненскага павета Віленскага ваяводства Польскай Рэспублікі (цяпер Крулеўшчынскі сельсавет, Докшыцкі раён, Віцебская вобласць) — 29 студзеня 2008, Таронта, Канада) — беларускі пісьменнік, журналіст, выдавец, грамадскі дзеяч беларускай эміграцыі.
Вучыўся ў Віленскай беларускай гімназіі.
Падчас нямецкай акупацыі настаўнічаў. У чэрвені 1944 паступіў у Мінскую школу камандзіраў БКА, разам з якой пакінуў Беларусь. У лістападзе 1944 апынуўся ў складзе 30-й дывізіі СС, зарганізаванай пераважна з беларусаў, у Эльзасе, насупраць французскай арміі ў ваколіцах Мюль-гоўзэ-Альткірх, на падыходзе да Рэйна. Перайшоў на бок антыгітлераўскіх хаўруснікаў. Са снежня 1944 ваяваў у Італіі ў складзе 2-га польскага корпуса, які ўваходзіў у склад 8-й Брытанскай арміі.
Узнагароджаны залатой «Зоркай Італіі», брытанскім «Ваенным медалём ».
У 1946—1947 гадах жыў у Вялікабрытаніі. Удзельнічаў у заснаванні Згуртавання беларусаў Вялікай Брытаніі (1946). У чэрвені 1947 года пераехаў у Канаду (Таронта). Адзін з заснавальнікаў Згуртавання беларусаў Канады (1948), першы ягоны старшыня. Рэдагаваў газету «Беларускі Эмігрант» (1948—1954), часопіс беларускіх ветэранаў «Зважай» (1974—1997)[1].
Летам 1992 прыязджаў у Мінск. Наведаў выдавецтва «Мастацкая літаратура», у якім неўзабаве пачалася падрыхтоўка выдання рамана «Змагарныя дарогі» (выйшаў з друку ў 1994).
Пахаваны на могілках Пайн Хілс у Таронта разам з жонкай і сынам[2]. Прыватны архіў захоўваецца ў Беларускай бібліятэцы і музеі імя Францішка Скарыны ў Лондане[3].
Пісаў на беларускай і англійскай мовах. Аўтар раманаў «Змагарныя дарогі» (1962), «Гараватка» (1965—1981), «Tomorrow is Yesterday» (1968), «За волю» (1991)[1].
У трылогіі «Гараватка» («Дзярлівая птушка», 1965; «Закрываўленае сонца», 1974; «Беларусы, вас чакае зямля», 1981) праз гісторыю беларускай вёскі з сімвалічнай назваю Гараватка імкнуўся паказаць гістарычны лёс Беларусі — гераічнай і мужнай краіны, якая здолела вытрымаць выпрабаванні розных акупацый яе чужынцамі. Раманы «Змагарныя дарогі» (1962), «За волю» (1991) пераважна аўтабіяграфічныя, прысвечаныя лёсу беларускай моладзі ў складаных даваенных, ваенных і пасляваенных умовах на Беларусі і за мяжою, яе шляху да нацыянальнай самасвядомасці. У зборнік «Усякая ўсячына» (Таронта, 1984) увайшла проза, паэзія, драматургія Кастуся Акулы, яго аўтабіяграфічныя абразкі.