Луіс Барсела

Луіс Барсела
Дата нараджэння 31 жніўня 1896(1896-08-31)
Месца нараджэння
Дата смерці 15 сакавіка 1939(1939-03-15) (42 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць Другая Іспанская Рэспубліка[d]
Род войскаў Народная армія Іспанскай Рэспублікі
Званне генерал
Бітвы/войны

Луіс Барсела Хавер (ісп.: Luis Barceló Jover; 31 жніўня 1896 — 15 сакавіка 1939) — палкоўнік Народнай арміі Іспанскай Рэспублікі, удзельнік Рыфскай вайны і грамадзянскай вайны ў Іспаніі.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Ваенную кар’еру Барсела пачаў у пяхоце. Прымаў удзел у Рыфскай вайне[1].

Стаў членам масонскай ложы[2]. У асяроддзі масонства быў вядомы пад псеўданімам «Піфагор». Да 1934 года Барсела быў рэгіянальным намеснікам вялікага магістра Марока[1].

У гады Другой рэспублікі ён далучыўся да Антыфашысцкага рэспубліканскага ваеннага саюза[3][4] і партыі Рэспубліканская левая[5].

У 1936 годзе заняў пасады памочніка прэзідэнта ўрада Сант’яга Касарэса Кірогі па ваенных справах і памочніка ваеннага міністра[6].

У пачатковы перыяд грамадзянскаай вайны Барсела прымаў удзел у разгроме паўстанцкіх атрадаў у Мадрыдзе[7]. Затым ён уключаны ў ваенны трыбунал, выносіў прысуды удзельнікам паўстання ў казармах Мантаньі[8]. Пасля Луіс Барсела разам з Хуліа Мангада займаўся наборам байцоў у апалчэнні[9]. У гэты ж час стаў членам Камуністычнай партыі[10].

У жніўні 1936 года прызначаны начальнікам Галоўнай інспекцыі апалчэння[11][10] (потым перайменаваная ў Ваеннае камандаванне апалчэння)[10]. У наступным Барсела ўдзельнічаў у аблозе таледскага Алькасара[12], падчас чаго быў паранены[13].

З кастрычніка кіраваў калонай «Лібертад»[14], удзельнічаючы ў абароне Мадрыда, у прыватнасці, у баях ля Каса дэ Кампа і на Карунскай дарозе[15]. У апошнім выпадку, узначаліўшы 35-ю змешаную брыгаду, быў сур’ёзна паранены[16].

У маі 1937 годзе Барсела прыняў камандаванне 2-й дывізіяй[17]. Камандаваў гэтай часцю ў ходзе наступлення на Сеговію[18]. У красавіку 1938 года ён быў прызначаны камандзірам I армейскага корпуса[19].

Калі 5 сакавіка 1939 года адбылося паўстанне палкоўніка Касада, Барсела першапачаткова захоўваў нейтральную пазіцыю[20][21]. Нарэшце, 7 сакавіка ён вырашыў дзейнічаць і выступіў супраць змоўшчыкаў[22].

Аднак мяцежны Савет нацыянальнай абароны здолеў захапіць уладу. Барсела быў арыштаваны[23] і прысуджаны да смяротнага пакарання[24], пасля чаго расстраляны[25][26].

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б de Paz Sánchez 2004, p. 66.
  2. ↑ Ferrer Benimeli 1989, p. 1092.
  3. ↑ Alpert 1989, p. 361.
  4. ↑ Martínez Bande 2007, p. 135.
  5. ↑ Bolloten 1991, pp. 269, 826n.
  6. ↑ Bolloten 1991, p. 826n.
  7. ↑ Romero Salvadó 2013, p. 72.
  8. ↑ Thomas 2001, pp. 236–237.
  9. ↑ Reig Tapia 1990, p. 80.
  10. ↑ а б в Alpert 2013, p. 34.
  11. ↑ Ferrer Benimeli 1989, p. 1098.
  12. ↑ Thomas 2001, p. 398.
  13. ↑ Rojas 1996, p. 80.
  14. ↑ Martínez Bande 1982, p. 246.
  15. ↑ Thomas 2001, pp. 474–478.
  16. ↑ Alcofar Nassaes 1973, p. 317.
  17. ↑ Engel 1999, p. 198.
  18. ↑ Thomas 2001, p. 668.
  19. ↑ Engel 1999, p. 181.
  20. ↑ de Paz Sánchez 2004, p. 37.
  21. ↑ Graham 2002, p. 408.
  22. ↑ Thomas 1976, p. 973.
  23. ↑ Archivo Histórico Nacional, Causa General, 1564, expediente 3.
  24. ↑ Thomas 1976, p. 975.
  25. ↑ Ruiz-Manjón 1990, p. 666.
  26. ↑ Montoliú 2000, p. 342.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Ruiz-Manjón, Octavio (1990). Historia general de España y América. La Segunda República y la Guerra 17 (2ª edición). Madrid: Ediciones Rialp. ISBN 84-321-2115-0.
  • Martínez Bande (2007). Los años críticos: República, conspiración, revolución y alzamiento. Madrid: Encuentro. ISBN 84-306-0487-1.
  • de Paz Sánchez, Manuel (2004). Militares masones de España: diccionario biográfico del siglo XX. UNED Alzira-Valencia.
  • Thomas, Hugh (1976). Historia de la Guerra Civil Española. Barcelona: Círculo de Lectores. ISBN 9788497598323.
  • Thomas, Hugh (2001). The Spanish Civil War. Londres: Penguin Books. ISBN 978-0-14-101161-5.
  • Engel, Carlos (1999). Historia de las Brigadas Mixtas del Ejército Popular de la República. Madrid: Almena. ISBN 84-922644-7-0.
  • Alpert, Michael (1989). El Ejército republicano en la guerra civil. Siglo XXI Editores.
  • Ferrer Benimeli, José Antonio (1989). Masonería, política y sociedad II. Centro de Estudios Históricos de la Masonería Española.
  • Bolloten, Burnett (1991). The Spanish Civil War: Revolution and Counterrevolution. University of North Carolina Press.
  • Romero Salvadó, Francisco J. (2013). Historical Dictionary of the Spanish Civil War. Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-8009-2. 
  • Alpert, Michael (2013-02-28). The Republican Army in the Spanish Civil War, 1936–1939. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-32857-0. Праверана 2015-07-15.
  • Reig Tapia, Alberto (1990). Violencia y terror. Madrid: Akal. ISBN 84-7600-693-4.
  • Martínez Bande, José Manuel (1982). La marcha sobre Madrid. Madrid: San Martín.
  • Rojas, Carlos (1996). Momentos estelares de la guerra de España. Barcelona: Plaza y Janés.
  • Alcofar Nassaes, José Luis (1973). «Spansky». Los extranjeros que lucharon en la guerra civil española. DOPESA.
  • Graham, Helen (2002). The Spanish Republic at War 1936-1939. Cambridge University Press.
  • Montoliú, Pedro (2000). Madrid en la guerra civil. La historia I. Madrid: Sílex.