Мікалай Гаўрылавіч Славянаў

Мікалай Гаўрылавіч Славянаў
руск.: Николай Гаврилович Славянов
Дата нараджэння 23 красавіка (5 мая) 1854
Месца нараджэння
Дата смерці 5 (17) кастрычніка 1897 (43 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Q115056739?
Дзеці Q70252115?
Род дзейнасці вынаходнік
Месца працы
Альма-матар Пецярбургскі горны інстытут
Навуковы кіраўнік Канстанцін Дзмітрыевіч Краевіч[d] і Мікалай Аляксандравіч Кулібін[d]
Узнагароды
ордэн Святога Уладзіміра 4 ступені ордэн Святога Станіслава 3 ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай Гаўрылавіч Славя́наў (23 красавіка (5 мая) 1854 — 5 (17) кастрычніка 1897) — рускі інжынер-электратэхік, вынаходнік электрычнай дугавой зваркі металаў.

М. Г. Славянаў нарадзіўся ў сяле Нікольскае Задонскага павета Варонежскай губерні (зараз у Задонскім раёне Ліпецкай вобласці). У 1877 годзе скончыў Пецярбургскі горны інстытут. Працаваў на заводах Урала, з 1833 г. на Пермскіх гарматных дварах.

Упершыню выкарыстаў электрычны ток у мэтах прамысловага нагрэву. Удасканаліў вынайдзены М. М. Бенардосам спосаб дугавой зваркі. У 1888 г. распрацаваў метад дугавой зваркі плаўкім электродам з папярэднім падагрэвам вырабаў. У 1890—1891 гг. атрымаў патэнты на сваё вынаходніцтва ў Германіі, Францыі, Вялікабрытаніі, Бельгіі, Аўстра-Венгрыі. Таксама распрацаваў аўтаматычны рэгулятар даўжыні электрычнай дугі, прапанаваў выкарыстоўваць флюсы і ферасплавы-раскісляльнікі з мэтай павелічэння якасці зварных швоў і інш.

Аўтар працы па электразварцы — «Электрычная адліўка металаў» (1891).

  • У гонар М. Г. Славянава названы вуліцы ў Ліпецку і Пярмі.
  • Помнік М. Г. Славянаву ў Пярмі
  • 14 верасня 1988 г. у Пермі адчынены Дом-музей М. Г. Славянава[1]

Зноскі