Міхаіл Афанасьевіч Булгакаў | |
---|---|
руск.: Михаил Афанасьевич Булгаков | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 3 (15) мая 1891[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 10 сакавіка 1940[2][4][…] (48 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Афанасій Іванавіч Булгакаў[d] |
Жонка | Таццяна Мікалаеўна Лапа[d], Любоў Яўгенаўна Белазерская[d] і Алена Сяргееўна Булгакава[d] |
Альма-матар |
|
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | раманіст, драматург, урач, сатырык, навэліст, лібрэтыст, сцэнарыст, пісьменнік навуковай фантастыкі, пісьменнік, журналіст, тэатральны рэжысёр, акцёр, урач-пісьменнік, хірург, біёграф, празаік, аўтар |
Гады творчасці | 1919 — 1940 |
Кірунак | проза |
Жанр | сатыра, містыка[d], навуковая фантастыка, аповесць[d] і апавяданне |
Мова твораў | руская[6] |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Подпіс | |
bulgakov.ru (руск.) | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Міхаіл Афанасьевіч Булгакаў (15 мая 1891, Кіеў — 10 сакавіка 1940) — рускі пісьменнік.
Нарадзіўся 15 мая 1891 года ў Кіеве. У 1916 годзе скончыў медыцынскі факультэт Кіеўскага ўніверсітэта. Працаваў земскім доктарам у Смаленскай губерні. У 1919 пачаў прафесійна займацца літаратурай. Супрацоўнічаў у газеце «Гудок» (1922—26). Літаратурная крытыка канца 1920-х гадоў адмоўна ацэньвала яго творчасць М. Булгакава, яго творы не друкаваліся, п'есы былі зняты са сцэны. 3 пач. 1930-х г. працаваў рэжысёрам-асістэнтам МХАТа, інсцэніраваў «Мёртвыя душы» М. Гогаля (1932).
У 1925—26 гадах Булгакаў апублікаваў «Запіскі маладога ўрача». Першы зборнік сатырычных апавяданняў «Д'ябаліяда» (1925) выклікаў спрэчкі ў друку. У рамане «Белая гвардыя» (1925—27), п'есах «Дні Турбіных» (напісана па матывах гэтага рамана), «Бег» (1926—28) паказаны настроі старой рускай інтэлігенцыі, еднасць яе з народам, роздум пра шляхі і выбар, думкі пра «белы рух» і лёс Расіі. У камедыях «Зойчына кватэра» (паст. 1926) і «Барвовы востраў» (паст. 1928) высмейвае быт і норавы нэпманскага асяроддзя, парадзіруе звычкі абмежаванага тэатральнага свету. У сатырычна-фантастычных аповесцях «Фатальныя яйкі» (1925) і «Сабачае сэрца» (1925) сцвярджэнне этычнай адказнасці інтэлігенцыі за вынікі сацыяльнага эксперыменту. «Майстар і Маргарыта» (1929—40) своеасаблівая форма філасофскага рамана, дзе сумешчаны гісторыка-легендарны, сучасна-бытавы і містыка-фантастычны планы дзеяння. У ім адлюстравана складанасць жыцця, вечная барацьба сіл стварэння і разбурэння. У гістарычных драмах «Кабала святош» («Мальер», 1930—36) і «Алошнія дні» («Пушкін», 1934—35), у біяграфічнай аповееці «Жыццё пана Мальера» (1932—33) паказвае несумяшчальнасць сапраўднага мастацтва з дэспатызмам манархіі. Незакончаны «Тэатральны раман» («Запіскі нябожчыка», 1936—37) — іранічная перафраза гісторыі МХАТа 1920-х гадоў, ён спалучае ў сабе споведзь і сатыру.
Міхаіл Булгакаў — майстар дасканалай тэхнікі, імклівага сюжэта, валодаў жывою, гнуткаю мовай.