Роберт Тод Лінкальн | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Edward John Phelps[d] | ||||||
Пераемнік | Томас Фрэнсіс Баярд | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Alexander Ramsey[d] | ||||||
Пераемнік | Уільям Краўніншылд Эндыкат | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
1 жніўня 1843[1][2] |
||||||
Смерць |
26 ліпеня 1926[4][1][…] (82 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | Аўраам Лінкальн | ||||||
Маці | Мэры Тод Лінкальн | ||||||
Жонка | Mary Eunice Harlan[d] | ||||||
Дзеці | Jessie Harlan Lincoln[d], Mamie Lincoln[d][6] і Abraham Lincoln II[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Аўтограф | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Роберт Тод Лінкальн (англ.: Robert Todd Lincoln; 1 жніўня 1843, Спрынгфілд, штат Ілінойс — 26 ліпеня 1926, якія Манчэстэр, Вермонт) — амерыканскі юрыст і ваенны міністр. Старэйшы сын прэзідэнта Аўраама Лінкальна. З усіх сваіх чатырох братоў ён адзін перажыў падлеткавы ўзрост. Быў выратаваны ад смерці ад няшчаснага выпадку на чыгунцы Эдвінам Бутам, братам забойцы свайго бацькі, незадоўга да яго забойства.
У 1877 годзе Лінкальн адхіліў прапанову прэзідэнта Ратэрфорда Хейса стаць памочнікам дзяржаўнага сакратара, а ў 1881 годзе прыняў прапанову Джэймса Гарфілд стаць ваенным міністрам і займаў гэтую пасаду па 1885 год. Падчас яго знаходжання на дадзенай пасадзе ўспыхнулі бунты ў Цынцынаці ў 1884 годзе. На працягу трох дзён беспарадкаў памерла 45 чалавек, перш чым амерыканскія войскі, адпраўленыя Лінкольнам, аднавілі спакой.
Памёр у сваім доме ў Вермонце падчас сну 26 ліпеня 1926 года. Не дажыў менш за тыдзень да 83 гадоў. Прычынай смерці было названа кровазліццё ў мозг, выкліканае атэрасклерозам.