Сітнік галоўчаты[3][4][5] (Juncus capitatus) — від травяністых раслін сямейства Сітнікавыя (Juncaceae), распаўсюджаны ў Еўропе (акрамя поўначы), у Паўночнай Афрыцы, умеранай і субтрапічнай Азіі.
Аднагадовая расліна 5-15 см вышынёй. Каробачка карацей калякветніка. Лісточкі калякветніка жоўта-зялёныя, завостраныя, унутраныя карацей чым знешнія. Сцёблы ад аснавання купкападобна разгалінаваныя. Лісце прыкаранёвае[4].
Еўропа: Беларусь, Эстонія, Латвія, Літва, Малдова, Расія, Украіна, Аўстрыя, Бельгія, Чэхія, Германія, Венгрыя, Нідэрланды, Польшча, Славакія, Швейцарыя, Данія, Фінляндыя, Ірландыя, Нарвегія, Швецыя, Вялікабрытанія, Балгарыя, Харватыя, Італія, Мальта, Чарнагорыя, Румынія, Сербія, Славенія, Францыя, Партугалія, Іспанія; Паўночная Афрыка: Алжыр, Лівія, Марока; Азія: Арменія, Азербайджан, Грузія, Расія, Кітай, Казахстан, Узбекістан, Манголія, Афганістан, Ізраіль, Іарданія, Ліван, Сірыя, Турцыя, Кіпр; натуралізаваны: на поўдні Канады, у ЗША[6][7].
Ва Украіне расце па вільготных пясчаных месцах, галоўным чынам у далінах рэк — на ўсёй тэрыторыі, спарадычна, часцей у басейнах Дняпра і Северскага Данца[4]. Уваходзіць у пералік відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення на тэрыторыі Кіеўскай вобласці[5].
- Juncus L. — Ситник // Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. 356—359. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.\
- Род 1. Júncus L. — Си́тник // Маевский П. Ф. Флора средней полосы европейской части России. 11-е изд. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2014. — С. 21, 24, 483—486. — 635 с., ил. — ISBN 978-5-87317-958-9. (руск.)