Хартмут Міхель | |
---|---|
ням.: Hartmut Michel | |
Дата нараджэння | 18 ліпеня 1948[1][2] (76 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | біяхімік, хімік |
Навуковая сфера | біяхімія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомы як | крышталяграфія мембранных бялкоў |
Член у |
|
Узнагароды |
Otto Bayer Award[d] (1988) прэмія імя Лейбніца[d] (1986) медаль Рэнтгена[d] (2004) Max Delbruck Prize[d] (1986) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (26 мая 2005) Bijvoet Medal[d] (1989) |
Сайт | biophys.mpg.de/en/michel… |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Хартмут Міхель (ням.: Hartmut Michel; нар. 18 ліпеня 1948[1][2], Людвігсбург, Германія пад акупацыяй саюзнікаў[d]) — нямецкі біяхімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі 1988 года.
Хартмут Міхель нарадзіўся ў Людвігсбургу ў 1948 годзе, у 1974 годзе скончыў Цюбінгенскі ўніверсітэт, дзе ў апошні год працаваў у лабараторыі, якая даследавала АТФазную актыўнасць у галабактэрыях. Пасля гэтага працаваў у вобласці рэнтгенаструктурнага аналізу мембранных бялкоў. У 1982—1985 гадах Міхель разам з Робертам Хуберам і Іаганам Дайзенхофером змог атрымаць дакладную структуру бактэрыяльнага рэакцыйнага фотасінтэтычнага цэнтра, за што ў 1988 годзе ўсе трое атрымалі атрымалі Нобелеўскую прэмію па хіміі.
{{cite journal}}
: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка)