Шабіха | |
---|---|
араб. الشبيحة | |
Лідары | Намір Асад, Зейн Бэры, Махамед аль-Асад, Айман Джабер |
Штаб-кватэра | |
Актыўная ў | Сірыя |
Сфарміравана | 1980 |
Саюзнікі | Урад Сірыі |
Праціўнікі | Сірыйская апазіцыя |
Удзел у канфліктах |
Шабіха (араб. الشبيحة, ад кораня شبح «прывід») — ваенізаваныя праўрадавыя фарміраванні ў Сірыі. Атрымалі шырокую вядомасць падчас грамадзянскай вайны ў Сірыі. Як паказала праведзенае ў 2012 годзе расследаванне ААН, атрады «Шабіха» падчас вайны здзяйснялі злачынствы супраць чалавечнасці, звяртаючыся да катаванняў і пакаранняў смерцю[1].
Атрады Шабіха былі арганізаваны ў 1980-я гады Намірам і Рыфатам Асад, блізкімі сваякамі прэзідэнта Хафеза Асада[2].
На міжнародным узроўні Шабіха (як атрады прыхільнікаў урада Сірыі і прэзідэнта Башара Асада) атрымала шырокую вядомасць пасля пачатку грамадзянскай вайны ў Сірыі.
Як паведаміў у інтэрв’ю начальнік службы палітычнай падрыхтоўкі ўзброеных сіл Сірыі, генерал-лейтэнант Усама Хадур, у пачатковы перыяд баявых дзеянняў, па меншай меры да канцы лістапада 2011 года, да прапановы аб стварэнні атрадаў апалчэння сірыйскія вайскоўцы ставіліся з асцярогай, баючыся дадатковай эскалацыі гвалту, аднак ўжо ў студзені 2012 года такія фарміраванні былі створаны аўтаматычна (хоць і не на ўсёй тэрыторыі Сірыі)[3].
У цэлым, паняцце «шабіха» азначае самыя розныя праасадаўскія ўзброеныя фарміраванні, якія складаюцца пераважна з алавітаў[4][5].
У чэрвені 2012 года прадстаўнік апазіцыі Мусаб Азауі так апісаў баевікоў «Шабіха»:
«У іх велізарныя мускулы, вялікія жываты і доўгія бароды. Гэта монстры, напампоўваць сябе стэроідамі. Але гаварыць з імі прыходзіцца як з дзецьмі, настолькі яны абмежаваны. Спалучэнне сілы, нізкага інтэлекту і адданасці рэжыму і робіць іх небяспечнымі»[6]
У жніўні 2012 года міністр абароны ЗША выступіў з заявай, што ў падрыхтоўцы асабовага складу «Шабіха» ўдзельнічаюць інструктары з Ірана[7].
Згодна з дакладам ААН, апублікаваным 15 жніўня 2012 года, баевікі «Шабіха», нароўні з урадавымі войскамі, здзяйснялі шматлікія ваенныя злачынствы, у тым ліку масавыя забойствы[1]. У якасці прыкладу прыводзіцца бойня ў Хуле.