(118) Пейто | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Карл Лютэр |
Месца выяўлення | Дзюсельдорф |
Дата выяўлення | 15 сакавіка 1872 |
Эпанім | Пейто |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | A872 EA[1] |
Катэгорыя | Галоўны пояс астэроідаў |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,1637782 |
Вялікая паўвось (a) |
364,631 млн км (2,4374053 а.а.) |
Перыгелій (q) |
304,912 млн км (2,0382114 а.а.) |
Афелій (Q) |
424,349 млн км (2,8365992 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 389,921 сут (3,805 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 18,949 км/с |
Схіленне (i) | 7,743 ° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 47,743 ° |
Аргумент перыгелія (ω) | 33,655 ° |
Сярэдняя анамалія (M) | 224,181 ° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 41,73 км |
Маса | 7,6×1016 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0117 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,022 км/с |
Перыяд вярчэння | 7,78 гад |
Спектральны клас | S |
Абсалютная зорная велічыня | 9,14m |
Альбеда | 0,224 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 178 К (−95 °C) |
(118) Пейто (стар.-грэч.: Πειθώ) — астэроід галоўнага пояса, прыналежны да светлага спектральнага класа S. Ён быў выяўлены 15 сакавіка 1872 года германскім астраномам Робертам Лютэрам у Дзюсельдорфскай абсерваторыі і названы ў гонар Пейто, багіні пераканання ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[2].