(211) Ізольда

(211) ІзольдаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Пула
Дата выяўлення 10 снежня 1879
Эпанім Трыстан і Ізольда
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1950 FM; A912 AB;
A912 BA
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,16264
Вялікая паўвось (a) 454,565 млн км
(3,03858 а.а.)
Перыгелій (q) 380,635 млн км
(2,54439 а.а.)
Афелій (Q) 528,496 млн км
(3,53277 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 934,659 сут (5,297 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,973 км/с
Схіленне (i) 3,883°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 263,733°
Аргумент перыгелія (ω) 174,366°
Сярэдняя анамалія (M) 210,314°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 143,19 км
Маса 3,07×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0400 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0757 км/с
Перыяд вярчэння 18,365 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 7,89m
Альбеда 0,0602
Сярэдняя тэмпература паверхні 161 К (−112 °C)

(211) Ізольда (лац.: Isolda) — буйны астэроід галоўнага пояса, прыналежны да астэроідаў спектральнага класа C, пароды якіх маюць падвышанае ўтрыманне вуглярода. Таму Ізольда мае вельмі маленькае альбеда — яна адлюстроўвае толькі 6 % падальнага на яго святла.

Ён быў адкрыты 10 снежня 1879 гады аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам у абсерваторыі горада Пула, Харватыя і названы ў гонар гераіні рыцарскага рамана XII стагоддзя «Трыстан і Ізольда»[1].

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 34. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]