(239) Адрастэя

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Адрастэя.
(239) АдрастэяM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Вена
Дата выяўлення 18 жніўня 1884
Эпанім Адрастэя
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1955 MK1; 1956 UJ; A915 TD
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,23211
Вялікая паўвось (a) 444,442 млн км
(2,97091 а.а.)
Перыгелій (q) 341,282 млн км
(2,28133 а.а.)
Афелій (Q) 547,601 млн км
(3,66049 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 870,392 сут (5,121 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,045 км/с
Схіленне (i) 6,163°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 180,767°
Аргумент перыгелія (ω) 210,262°
Сярэдняя анамалія (M) 208,113°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 41,52 км
Маса 7,50 ×1016 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0116 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0220 км/с
Перыяд вярчэння 18,48 гад
Абсалютная зорная велічыня 10,30m
Альбеда 0,0777
Сярэдняя тэмпература паверхні 166 К (−107 °C)

(239) Адрастэя  — астэроід галоўнага пояса, які быў выяўлены 18 жніўня 1884 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам у Венскай абсерваторыі. Названы ў гонар Адрастэі, німфы ў старажытнагрэчаскай міфалогіі, якая выхавала Зеўса на Крыце і з’яўлялася яго карміцелькай, ці дачкі Зеўса, багіні вечнай справядлівасці. Назва была прапанавана спадарыняй Бертай Шнайдэр[1].

Арбіта астэроіда Адрастэя і яго становішча ў Сонечнай сістэме

Астэроід не варта блытаць з аднайменным спадарожнікам Юпітэра.

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 36. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]