(243) Іда

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Іда.
(243) ІдаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза[1]
Месца выяўлення Венская абсерваторыя[1]
Дата выяўлення 29 верасня 1884[2]
Эпанім Ida[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1988 DB1[2], A910 CD[2] і A884 SB[2]
Арбітальныя характарыстыкі
Эксцэнтрысітэт (e) +0.04468707147493043
Вялікая паўвось (a) 2,859998888174 ± 0 астранамічная адзінка[3]
Перыгелій (q) 2,73219391344 ± 0 астранамічная адзінка[3]
Афелій (Q) 2,987803862908 ± 0 астранамічная адзінка[3]
Перыяд абарачэння (P) 1 766,6365987731 ± 0 суткі[3]
Схіленне (i) 1,138 ± 0,001 ° і 1,130081146331 ± 0 °[3]
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 323,58468426927 ± 0 °[3]
Аргумент перыгелія (ω) 114,1278027026 ± 0 °[3]
Сярэдняя анамалія (M) 286,63174627388 ± 0 °[3]
Спадарожнік астэроіда (243) Ida I Dactyl[d]
Абсалютная зорная велічыня 10,09[4]
Альбеда 0,262 ± 0,032[2]

(243) Іда (лац.: Ida) — невялікі астэроід галоўнага пояса. Адкрыты 29 верасня 1884 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам і названы ў гонар німфы Іды — персанажа старажытнагрэчаскай міфалогіі.

Як і ўсе астэроіды галоўнага пояса, Іда знаходзіцца на арбіце паміж Марсам і Юпітэрам, яе арбітальны перыяд складае 4,84 гады, а перыяд абарачэння — 4,63 гадзіны. Іда мае няправільную выцягнутую форму з сярэднім дыяметрам 32 км.

28 жніўня 1993 года аўтаматычнай міжпланетнай станцыяй «Галілеа» быў адкрыты спадарожнік астэроіда, які атрымаў назву Дактыль[5]. Спадарожнік мае дыяметр 1,4 км.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б JPL Small-Body Database Праверана 24 студзеня 2024.
  2. ↑ а б в г д JPL Small-Body Database Праверана 17 кастрычніка 2023.
  3. ↑ а б в г д е ё ж JPL Small-Body Database Праверана 29 лістапада 2024.
  4. ↑ JPL Small-Body Database Праверана 3 лістапада 2024.
  5. ↑ 243 Ida and Dactyl. Nineplanets.org. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2012. Праверана 04.10.2008. (англ.)

Увага: Прадвызначаны ключ сартавання «Іда (243)» перавызначае папярэдні прадвызначаны ключ сартавання «Іда».