BMW 600

BMW 600
BMW 600
Агульныя даныя
Вытворца: Bayerische Motoren Werke AG
Выпуск: 19571959
34,813 экз.[1]
Зборка:  ФРГ
Дызайн
Рухавікі
582 см³
Трансмісія
4-хутк. МКПП
Характарыстыкі
Масава-габарытныя
Даўжыня: 2900 мм
Шырыня: 1400 мм
Вышыня: 1375 мм
Колавая база: 1700 мм
Каляіна пярэдняя: 1220 мм
Каляіна задняя: 1160 мм
Маса: 515 кг
На рынку
Папярэднік
Папярэднік
Пераемнік
Пераемнік
Звязаныя: BMW Isetta
Сегмент: A-сегмент
Іншае
Дызайнер: Вілі Блэк

BMW 600 — чатырохмесны мікрааўтамабіль , якія выпускаўся BMW з сярэдзіны 1957 да лістапада 1959 года. Гэта быў першы пасляваенны чатырохмесны аўтамабіль BMW эканом-класа, які быў часткова заснаваны на двухмесным BMW Isetta. Гэта мадэль не мела значны камерцыйны поспех, але яна распачала працэс праектавання для свайго больш паспяховага пераемніка, BMW 700.

Канцэпцыя і дызайн

[правіць | правіць зыходнік]
Знешні выгляд справа на 3/4, з адкрытай пярэдняй і зачыненай бакавой дзвярмі

BMW было трэба пашырыць свой мадэльны шэраг, але яна не мела рэсурсаў, каб распрацоўваць поўнасцю новыя машыны з новымі рухавікамі. Таму яна выкарыстала напрацоўкі, ужываныя ў Ізецце ў якасці адпраўной кропкі для новага чатырохмеснага аўтамабіля эканом-класа[2].

Інтэр'ер BMW 600

Заднематорны чатырохмесны аўтамабіль вагоннай кампаноўкі меў дзверы для вадзіцеля і пасажыра ў пярэдняй сценцы, і дзверы з правага боку для задніх седакоў. Неабходнасць перавазіць чатырох чалавек патрабавала большай рамы, іншай задняй падвескі і больш магутнага рухавіка. З дапамогай каробчатага бакавога профілю і прамых папярочных труб была распрацавана новая рама[3].

Мадэль 600 выкарыстоўвала пярэднюю падвеску і пярэднія дзверы Ізеты[3]. Задняя падвеска — незалежная з касымі рычагамі; гэта быў першы раз, калі BMW выкарыстаў гэтую сістэму[4][5]. Шасі мела колавую базу 1700 мм[3], пярэднюю каляіну 1220 мм, заднюю каляіну 1160 мм[4].

BMW 600 меў двухцыліндравы рухавік рабочым аб'ёмам 582 см3 ад матацыкла Р67. Гэты рухавік, які выдаваў 19,5 к.с. пры 4500 абаротаў у хвіліну, быў усталяваны ззаду задняга кола. Акрамя стандартнай цалкам сінхранізаванай чатырохступеньчатай механічнай каробкі[4], таксама была даступная паўаўтаматычная каробка перадач Saxomat[6]. Максімальная хуткасць — каля 100 км/г[7].

Дадзеныя аб продажах 600 мадэлі не апраўдалі надзеяў BMW. За ўвесь час яе вытворчасці з жніўня 1957 па 1959 год было выраблена каля 35 000 экземпляраў. Гэта было звязана з канкурэнцыяй з больш звычайнымі машынамі, уключаючы Фольксваген Жук[2][4]

Выгляд ззаду 600

BMW 600 гуляў непасрэдную ролю ў распрацоўцы яго пераемніка, BMW 700. Вольфганг Дэнзел, дыстрыб’ютар аўтамабіляў BMW у Аўстрыі, папрасіў Джавані Мікелоці падрыхтаваць канцэптуальныя эскізы, грунтуючыся на падоўжаным шасі BMW 600. Дэнзел прадставіў кіраўніцтву BMW канцэпцыю 2-дзвернага купэ з нахільным дахам. Канцэпцыя ў цэлым была прынятая добра, але былі выказаны пярэчанні з нагоды абмежаванай прасторы для пасажыраў. Кампанія BMW вырашыла выпускаць дзве версіі — купэ і 2-дзверны седан з дахам, які быў вышэй і больш[8][9].

Яшчэ адной спадчынай 600 мадэлі была незалежная задняя падвеска з касымі рычагамі. Гэта было першае выкарыстанне падвескі гэтага тыпу на аўтамабілях BMW і, за выключэннем BMW М1,[3] яна была выкарыстана ў кожным аўтамабілі BMW да 1990-х гадоў[3][5]. Гэты тып падвескі ў канчатковым рахунку быў выцеснены "Z-воссю" шматрычагавай падвескі, якая была прадстаўлена ўпершыню на БМВ Z1 у 1988 годзе[10]. Апошнія аўтамабілі BMW з падвескай з касымі рычагамі былі BMW Compact і BMW Z3[11].

Эфектыўнасць выкарыстання прасторы

[правіць | правіць зыходнік]

BMW 600 была адзначана ў часопісных артыкулах у якасці прыкладу эфектыўнага дызайна прасторы[12][13]: яна можа правозіць чатырох чалавек пры карацейшай даўжыні, чым у Mini[13].

  1. Norbye 1984, p. 251.
  2. а б Noakes 2005, p. 56.
  3. а б в г д Norbye 1984, p. 122.
  4. а б в г Norbye 1984, p. 123.
  5. а б Lewin 2004, p. 34.
  6. Sass 2007.
  7. Noakes 2005, p. 57.
  8. Norbye 1984, pp. 124–125.
  9. Lewin 2004, pp. 34–35.
  10. Noakes 2005, pp. 137–139.
  11. Noakes 2005, pp. 151–152.
  12. Railton 1958, pp. 84–87.
  13. а б Lowrey 1964, p. 733.
  • Задом наперед // За рулём : часопіс. — 2016. — № 10. — С. 138-140. (руск.)
  • Lewin, Tony (2004). "Faded glory". The Complete Book of BMW: Every Model since 1950. St. Paul, MN US: Motorbooks International. pp. 33–35. ISBN 0-7603-1951-0.
  • Lowrey, Joseph (18 June 1964). "Fitting the car to the city". New Scientist. 22 (396). Harrison, Raison and Co.: 733–734. In fact, an even more compact four-seater was built until recently by BMW in Germany, but the unorthodoxies of a rear-mounted engine and a front rather than side door, which allowed the saving of another 6 in. of length, were not acceptable to the public.
  • Noakes, Andrew (2005). "Chapter 3: Baroque Angels and Bankruptcy 1945-59". The Ultimate History of BMW. Bath, UK: Parragon Publishing. pp. 56–57. ISBN 1-4054-5316-8.
  • Norbye, Jan P. (1984). BMW - Bavaria's Driving Machines. Skokie, IL: Publications International. ISBN 0-517-42464-9.
  • Railton, Arthur R. (July 1958). Windsor, H. H. (Jr.); Grant, Roderick M.; Whittaker, Wayne; Railton, Arthur R. (рэд-ры). "Small car, which shape is best?". Popular Mechanics. 110 (1) (U.S. ed.). Chicago, IL USA: Popular Mechanics: 84–87. Праверана 2013-11-23. Another example of maximum interior room with minimum exterior dimensions is the new Isetta 600
  • Sass, Rob. BMW's Beetle(недаступная спасылка). Bloomberg Businessweek. Bloomberg (22 сакавіка 2007). — «To survive in the post-war European market, BMW needed its own VW Bug. It got one in the 1958 Isetta 600»  Архівавана з першакрыніцы 30 верасня 2010. Праверана 4 ліпеня 2010.