Поліфілетычная група пратыст |
---|
|
Назва |
Sarcomastigophora |
Статус назвы |
не вызначаны |
Лацінская назва |
Sarcomastigophora |
Бацькоўскі таксон |
Дамен Эўкарыёты |
Прадстаўнікі |
|
|
Sarcomastigophora (ад грэч. sarcodes — мясісты — поліфілетычная група у некаторых старых сістэмах разглядалася ў якасці тыпу вольнажывучых і паразітычных прасцейшых[1], якія перасоўваюцца з дапамогай адмысловых часовых вырастаў цытаплазмы (псеўдаподый) або бічападобных вырастаў (жгуцікаў). Налічваюць каля 18000 відаў.
Зноскі
- Догель В. А. Общая протистология. // М.: Советская наука, 1951. — 603 с.
- Зенкевич Л. А. (ред.). Жизнь животных, т. 1 // М.: Просвещение, 1968. — 579 с.
- Кемп П., Армс К. Введение в биологию. // М.: Мир, 1988. — 645 с.
- Учебник Зоология Г. И. Блохин, В. А. Александров
- Константинов Г. С., Блохин А. В. О морфологии амебиаза. // Арх. пат., 1988, № 4, с. 44-50.
- Петровский Б. В. (ред.). Популярная медицинская энциклопедия. // М.: Советская энциклопедия, 1981. — 703 с.
- Цинзерлинг А. В. Современные инфекции. // СПб.: СОТИС, 1993. — 363 с.
- Воробьев А. А. и др. Микробиология. // М.: Медицина, 1994. — 288 с.
- Ярыгина В. Н. (ред.). Биология. // М.: Высшая школа, 2000. — 492 с.
- Пехов А. П. Биология с основами экологии. // СПб.: 2001. — 671 с.
- Томас Вильке Паразиты. // ГЕО, № 2, 2000, с. 44—54.
- Козинец Г. И. и др. Кровь и инфекция. // Трида-фарм, 2001. — 452 с.
- Шарова И. Х. Зоология беспозвоночных. // М.: Владос, 2002. — 591 с.