Іван Сяргеевіч Аксакаў | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 26 верасня (8 кастрычніка) 1823[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 27 студзеня (8 лютага) 1886[1] (62 гады) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Sergey Aksakov[d][1] |
Жонка | Ганна Цютчава[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | журналіст, філосаф, паэт |
Мова твораў | руская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Іван Сяргеевіч Аксакаў (руск.: Ива́н Серге́евич Акса́ков; 27 студзеня (8 лютага) 1823, Арэнбургская губерня — 27 студзеня (8 лютага) 1886, Масква) — рускі публіцыст, паэт, грамадскі дзеяч, адзін з лідараў славянафільскага руху. Сын С. Ц. Аксакава.
Скончыў Пецярбургскае вучылішча правазнаўства ў 1842 годзе. У 1840-60-я гады выступаў за адмену прыгоннага права і цялесных пакаранняў. Рэдагаваў славянафільскія часопісы і газеты «Русская беседа», «День», «Москва», «Русь». У 1858-78 гадах адзін з кіраўнікоў маскоўскага Славянскага камітэта. У Руска-турэцкую вайну 1877-78 гадоў арганізаваў кампанію ў падтрымку паўднёвых славян. Прытрымліваўся манархічных вялікадзяржаўных поглядаў, у тым ліку адмаўляў этнічную самастойнасць беларусаў, прапагандаваў ідэі панславізму.