Імерэцінскае царства

Гістарычная дзяржава
Імерэцінскае царства
Герб Сцяг
Герб Сцяг
 >
1490 — 1811
Сталіца Кутаісі
Мова(ы) грузінская
Афіцыйная мова грузінская мова
Форма кіравання манархія
Дынастыя Баграціёны
Пераемнасць
< Грузінскае царства

Імерэцінская вобласць >

Абхазскае княства > Княства Сванеція > Мегрэльскае княства >

Гурыйскае княства >
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Імерэцінскае царства (груз. იმერეთის სამეფო) — адно з трох самастойных феадальных царстваў Грузіі (нароўні з Картлі і Кахеціяй), якія ўтварыліся ў канцы XV стагоддзя. Сталіца — горад Кутаісі.

У канцы XVI стагоддзя Імерэцінскае царства было абмежавана тэрыторыяй Імерэціі. Паводле ірана-турэцкага міру 1555 года Імерэцінскае царства было падпарадкавана асманскай Турцыі і плаціла даніну нявольнікамі або грашыма і натурай. Гісторыя Імерэцінскага царства адзначана пастаяннымі феадальнымі смутамі і росквітам рабагандлю.

Феадальныя міжусобіцы асабліва ўзмацніліся ў XVII стагоддзі. Толькі цару Саламону I (кіраваў у 1752-84 гадах) удалося ўмацаваць царскую ўладу. Ён забараніў рабагандаль, а таксама імкнуўся да аб'яднання Заходняй Грузіі. Шматгадовая вайна Саламона I з туркамі адзначылася Хрэсільскай перамогай 1757 года і ваенным саюзам з царом Картлі Іракліем II у 1758 годзе. У XVIII стагоддзі імерэцінскія цары неаднаразова звярталіся па дапамогу да Расіі, але просьбы адхіляліся, каб пазбегнуць ускладнення адносін з Асманскай імперыяй. Паводле Кючук-Кайнарджыйскага руска-турэцкага дагавора 1774 года даніна Імерэцінскага царства Турцыі была адменена.

У 1804 годзе імерэцінскі цар Саламон II прыняў заступніцтва Расіі. У 1811 годзе Імерэцінскае царства было пераўтворана ў Імерэцінскую вобласць Расійскай імперыі.

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Цары Грузіі

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]