Іон Іліеску

Іон Іліеску
рум.: Ion Iliescu
2-і прэзідэнт Румыніі чэрвень 1990 — 29 лістапада 1996
Папярэднік	Нікалае Чаўшэску
Пераемнік	Эміль Канстанцінеску
4-ы прэзідэнт Румыніі 20 снежня 2000 — 20 снежня 2004
Папярэднік	Эміль Канстанцінеску
Пераемнік	Траян Бэсеску
член Сената Румыніі^[d] 13 снежня 2004 — 14 снежня 2008
член Сената Румыніі^[d] 22 лістапада 1996 — 10 снежня 2000
Нараджэнне	3 сакавіка 1930(1930-03-03)[1][2]^[…] (94 гады) Алтэніца, жудзец Кэлэрашы, Румынія[3]
Бацька	Александру Іліеску^[d]
Жонка	Nina Iliescu^[d]
Веравызнанне	вальнадумства[4] і атэізм[4]
Партыя	Румынская камуністычная партыя Фронт нацыянальнага выратавання Дэмакратычны фронт нацыянальнага выратавання^[d] Сацыял-дэмакратычная партыя
Член у	Provisional Council of National Unity^[d]
Адукацыя	Маскоўскі энергетычны інстытут Політэхнічны ўніверсітэт Бухарэста МДУ
Дзейнасць	палітыка[3]
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іон Іліеску (рум.: Ion Iliescu; нар. 3 сакавіка 1930, Алтэніца, Румынія) — румынскі палітык, сенатар ад Сацыял-дэмакратычнай партыі. Займаў пасаду Прэзідэнта Румыніі ў 1990—1996 і 2000—2004 гадах.

Біяграфія

Нарадзіўся 3 сакавіка 1930 года ў горадзе Алтэніца. Бацька Іона, Александру Іліеску (1901—1945) — чыгуначнік, з’яўляўся членам падпольнай камуністычнай партыі. У 1931 годзе прыняў удзел у пятым з’ездзе партыі, які прайшоў у Маскве. Па вяртанні на радзіму быў прысуджаны да турэмнага зняволення і памёр у турме.

Скончыў Маскоўскі энергетычны інстытут у 1955 годзе, вучыўся таксама ў Бухарэсцкім політэхнічным інстытуце. Акрамя роднай румынскай, свабодна валодае рускай і англійскай мовамі.

Член Саюза камуністычнай моладзі (1944) і РКП (1953). Кандыдат у члены ЦК РКП (1965), член ЦК РКП (1968), кандыдат у члены Палітвыканкама ЦК РКП (1969-74). У 1957 годзе быў абраны ў Вялікі нацыянальны сход. Працаваў у Саюзе асацыяцый студэнтаў-камуністаў, кіраваў аддзелам прапаганды ЦК РКП (1965—1968). У 1967 годзе быў прызначаны першым сакратаром ЦК Саюза камуністычнай моладзі і міністрам па справах моладзі.

У 1989 годзе Іліеску ўзначаліў хваляванні, накіраваныя супраць Чаўшэску, а пасля звяржэння апошняга — утварыў Фронт нацыянальнага выратавання Румыніі і стаў яго старшынёй.

З 22 снежня 1989 года да 20 мая 1990 года — выканаўца абавязкаў Прэзідэнта Румыніі. У 1990 годзе быў абраны Прэзідэнтам Румыніі. У 1992 годзе быў паўторна абраны на пасаду Прэзідэнта Румыніі.

Зноскі

1. Ion Iliescu // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
2. Ion Iliescu // Brockhaus Enzyklopädie
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
3. Ion Illiescu // Encyklopedie Kroměříže — 2020. Праверана 2 мая 2024.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q115101618"></a>
4. http://www.libertatea.ro/detalii/articol/la-80-de-ani-ion-iliescu-este-in-continuare-un-ateu-convins-iisus-a-fost-un-rebel-290773.html

Літаратура

• Іліеску Іон // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

Спасылкі

• Афіцыйная біяграфія (рум.)