Іса Аляксандравіч Пліеў | |
---|---|
ас.: Плиты Алыксандры фырт Иссӕ | |
Дата нараджэння | 12 (25) лістапада 1903[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 6 лютага 1979[1] (75 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Альма-матар | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | кавалерыя |
Званне | |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іса́ Алякса́ндравіч Плі́еў (ас.: Плиты Алыксандры фырт Иссæ; 12 (25) лістапада 1903, Стары Батакаюрт, Церская вобласць — 6 лютага 1979, Масква) — савецкі военачальнік, генерал арміі (1962). Двойчы Герой Савецкага Саюза (1944, 1945). Герой Мангольскай Народнай Рэспублікі (1971). Член УКП(б)/КПСС з 1926 года.
У гады Вялікай Айчыннай вайны стаў адзіным воінам-кавалерыстам, удастоеным звання двойчы Героя Савецкага Саюза: у 1944 годзе за ўмелае кіраванне войскамі пры фарсіраванні ракі Паўднёвы Буг і вызваленне Адэсы, у 1945 годзе за разгром Квантунской арміі падчас савецка-японскай вайны.
Камандуючы Паўночна-Каўказскай ваеннай акругай у 1958—1968 гадах. Падчас Карыбскага крызісу, з ліпеня 1962 года па май 1963 год, камандаваў Групай савецкіх войскаў на Кубе ў ходзе аперацыі «Анадыр».
Кандыдат у члены ЦК КПСС (1961—1966). Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР 2-8 скліканняў.