«Адміралцейская» | |
---|---|
Фрунзенска-Прыморская лінія | |
Пецярбургскі метрапалітэн | |
Дата адкрыцця | 28 снежня 2011 |
Раён | Цэнтральны |
Акруга | 78 муніцыпальная |
Тып | калона-сценавая, глыбокага залажэння |
Глыбіня залажэння, м | 86[1] |
Тып платформаў | астраўная |
Форма платформаў | прамая |
Архітэктары | А. С. Канстанцінаў |
Узведзена |
Тунэльны атрад-3, БМУ-11, БМУ-17 |
Выхад да вуліц | Цагляны завулак, Малая Марская вуліца |
Код станцыі | АМ |
Суседнія станцыі | Станцыя метро Садовая і Спартыўная |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Фрунзенска-Прыморская лінія | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
«Адміралцейская» (руск.: «Адмиралтейская») — 65-я станцыя Пецярбургскага метрапалітэна. Размешчана на пятай лініі, паміж станцыямі «Садовая» і «Спартыўная». Станцыя адкрыта 28 снежня 2011 г. Да гэтага — «станцыя-прывід» з 1997 года.
«Адміралцейская» — калонна-сценавая станцыя глыбокага залажэння. З'яўляецца адной з самых глыбокіх станцый метро ў свеце. Каб трапіць у метро, пасажырам прыйдзецца спачатку праехаць на вялікім эскалатары (спуск на 68 метраў), пасля чаго здзейсніць паварот амаль на 180 градусаў па 112-метровым пераходзе, а затым спусціцца на 15 метраў па малым эскалатары. Даўжыня станцыі — каля 160 метраў, «пасажырская» частка - каля 110 метраў.
Падземны зала збудавана па праекце А. С. Канстанцінава. Эскізны праект быў зроблены яшчэ ў 1997 годзе і быў прыняты з некаторымі зменамі ў 2006 годзе.
Мастацкае афармленне станцыі прысвечана марской тэматыцы. Падлога выбрукавана шэрым мансураўскім гранітам, а таксама чырвоным гранітам з радовішча Кашына гара, з трыма інкрустацыямі руж вятроў у аблямоўцы залацістых флоцкіх шаўрон, выкананых з граніту колеру «охра». Пуцейныя сцены абліцаваныя блакітна-шэрым мармурам. Дзверы на пуцявых сценах ўпрыгожаны арыгінальнымі рашоткамі з выявамі якара. Аркада станцыі аздобленая мармурам «газган» крэмава-залацістых колераў. Аркі дапаўняюць чорныя паўкалоны, адлітыя з алюмініевага сплава, з цокалямі і капітэлямі з паліраванай латуні.
Міжаконні паміж калонамі ўпрыгожаны гарэльефа рускіх адміралаў і флатаводцаў: Ушакова, Нахімава, Макарава, Апраксіна, Белінсгаўзена і Грыгаровіча (скульптары В. Д. Свешнікаў і А. С. Чаркін).