Адольф Скултэ | |
---|---|
лат.: Ādolfs Skulte | |
Род дзейнасці | кампазітар, педагог, музычны педагог, кінакампазітар |
Дата нараджэння | 28 кастрычніка 1909[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 20 сакавіка 2000[1] (90 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання |
|
Грамадзянства | |
Дзеці | Гвіда Скултэ |
Альма-матар | |
Узнагароды і прэміі |
Адольф Скултэ (лат.: Ādolfs Skulte; 1909—20 сакавіка 2000) — латышск кампазітар, педагог. Народны артыст СССР (1979). Лаўрэат дзвюх Сталінскіх прэмій другой ступені (1950, 1951). Яго старэйшы брат — таксама кампазітар Бруна Скултэ (1905—1976).
Вучыўся ў 1-й рыжскай гімназіі, якую скончыў у 1928 годзе і паступіў на інжынерны факультэт Латвійскага ўніверсітэта. У 1930 годзе ён адначасова пачаў вучыцца мастацтву кампазіцыі ў Латвійскай кансерваторыі і ў 1931 годзе спыніў навучанне ва ўніверсітэце, не прайшоўшы поўнага курса. Клас практычнай кампазіцыі Язэпса Віталса кансерваторыі ён скончыў у 1934 годзе. Яго дыпломнай працай была фартэпіянная саната. Яшчэ навучаючыся ў кансерваторыі, у 1933 годзе ён кіраваў змешаным хорам выкладчыкаў і навучэнцаў народнага ўніверсітэта ў Балві.
Першай працай, дзякуючы якой імя кампазітара стала вядомым, была сімфанічная паэма «Хвалі» (1934). У конкурсе, які арганізавала Латвійскае радыё, за гэта сачыненне атрымаў прэмію.
У 1934—1936 гадах удасканальваўся ў кансерваторыі, у класе майстэрства, зноў у Я. Віталса і ў 1936 годзе быў запрошаны на пасаду асістэнта факультэта кампазіцыі Латвійскай кансерваторыі. З таго часу пачалася яго педагагічная кар’ера, выкладаў кампазіцыю і тэарэтычныя дысцыпліны — з 1939 года — дацэнт. У час нямецкай акупацыі вёў курс інструментоўкі. У 1944 годзе яго бацькі і браты ўцяклі ў Германію, а Адольф Скултэ і яго сям’я засталіся ў Латвіі. Доўгі час (1948—1955, 1957—1972) узначальваў аддзяленне кампазіцыі кансерваторыі; з 1952 года — прафесар. У 1952—1956 гадах — старшыня праўлення Саюза кампазітараў Латвійскай ССР. Член Саюза кінематаграфістаў Латвійскай ССР.
Сярод яго вучняў кампазітары Р. Калсанс, А. Грынупс, Э. Голдштэйнс, Р. Грынблатс, І. Калныньш, А. Калейс, І. Земзарыс, М. Браўнс.
Аўтар пераважна буйных сімфанічных і музычна-сцэнічных твораў. У яго музыцы прысутнічае адмысловы рытм, уласцівы латышскаму музычнаму фальклору.
Быў дэпутатам Вярхоўнага Савету Латвійскай ССР 5-га склікання.
Памёр 20 сакавіка 2000 года ва Універсітэцкай клінічнай бальніцы ім. П. Страдыня ў Рызе. Пахаваны на Лясных могілках.
Быў жанаты з 1937 года і меў сына: Гвіда Скултэ (1939—2013), кінааператар.