Алесандра Альгардзі | |
---|---|
італ.: Alessandro Algardi | |
| |
Імя пры нараджэнні | Alessandro Algardi |
Дата нараджэння | 31 ліпеня 1598 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 10 чэрвеня 1654 (55 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | Італія |
Род дзейнасці | скульптар, архітэктар |
Месца працы | |
Жанр | рэлігійная скульптура, партрэт, мастацкі надмагілле |
Вучоба | у Балонскай акадэміі Ладавіка Карачы |
Мастацкі кірунак | рымскае барока |
Заступнікі | герцаг Мантуі Фердынанда Ганзага, кардынал Ладавіка Людавізі, Папа Рымскі Інакенцій Х |
Уплыў | майстроў рымскага барока |
Уплыў на | Simon Guillain[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Алесандра Альгардзі (італ. Alessandro Algardi, 31 ліпеня 1598, Балоння — 10 чэрвеня 1654, Рым) — італьянскі скульптар, найбуйнейшы прадстаўнік барока ў італьянскай скульптуры разам з Берніні.
Пачаў працаваць у майстэрні Агасціна Карачы. У 1608 г. паступіў на службу да герцага Мантуі Фердынанда Ганзага. Затым пераехаў у Венецыю, а ў 1625 г. — у Рым. Працаваў у царкве Сан-Сільвестр, Санта-Марыя-дэль-Попала, саборы Святога Пятра, Палаца дэі Кансерваторы. Супернічаў з Берніні. Карыстаўся заступніцтвам Папы Інакенція Х. Быў блізкі да Даменікіна, сябраваў з Франсуа Дзюкенуа, Андрэа Сакі, Нікаля Пусэнам, падзяляў іх арыентацыю на класічную норму ў рамках барочнай стылістыкі. Працаваў таксама як рэстаўратар. Пад 1650 г. пазнаёміўся з Веласкесам, пераехаў у Іспанію. Працаваў у Аранхуэсе і Саламанцы.