аль-Васік | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
الواثق [al-wāṯiq] | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | аль-Мутасім | ||||||
Пераемнік | аль-Мутавакіль | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
17 ліпеня 812 |
||||||
Смерць |
10 жніўня 847 (35 гадоў) |
||||||
Род | Абасіды | ||||||
Бацька | Al-Mu'tasim[d] | ||||||
Маці | Каратыс | ||||||
Дзеці | Аль-Мухтадзі[d] | ||||||
Веравызнанне | Іслам |
Абу́ Джа́фар Хару́н ібн Муха́мад аль-Васі́к Біла́х (араб. أبو جعفر هارون الواثق بالله; 17 ліпеня 811, Мекка — 10 жніўня 847, Самара) — Багдадскі халіф з дынастыі Абасідаў. Сын аль-Мутасіма і рабыні-грачанкі[1]. Падчас яго кіравання актывізавалася міхна; у Багдадзе, Самары і Басры найбольшы ўплыў сярод прыдворных тэолагаў набылі мутазіліты, цэнтр традыцыяналістаў перамясціўся на ўсход (Нішапур[1]).
Памёр ад хваробы, як адзначаецца ў крыніцах, з-за распуснага ладу жыцця[2].
Аль-Васік пад імем Ватэка (фр.: Vathek) з'яўляецца героем аднайменнай аповесці, напісанай англійскім пісьменнікам Вільямам Бекфардам у 1762 годзе па-французску.