Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Брэст — горад на захадзе Францыі, супрэфектура дэпартамента Фіністэр.
Насельніцтва — 142 тыс. жыхароў (2008).
Размешчаны на ўзбярэжжы Атлантычнага акіяна, на крайнім захадзе паўвострава Брэтань. Горад ляжыць на схілах узгоркаў, на паўночным беразе Брэсцкай бухты.
Хоць горад і старадаўняга паходжання, Брэст атрымлівае важнае значэнне толькі з XVII стагоддзя. Ужо ў пачатку франскага панавання тут стаяў старажытны замак, па ўсёй верагоднасці, рымскай пабудовы. У XI стагоддзі замак гэты быў моцна ўмацаваны герцагам брэтанскім; пазней горадам на доўгі час завалодалі англічане, пакуль, нарэшце, ён зноў не перайшоў да герцага брэтанскага. Але значэнне сваё Брэст атрымаў толькі з тых часоў, як кардынал Рышэльё ў 1631 годзе загадаў расчысціць і ўмацаваць гавань і пабудаваць арсенал і верф для ваенных караблёў. Міністр Кальбер, замяніўшы драўляную верф каменнай, узвёў у Брэсце ваенную гавань, якая, па загадзе Людовіка XIV была ў 1680—1688 гадах моцна ўмацаваная Вабанам, так што англічанінам, якія ў 1694 гадах хацелі захапіць яго, давялося адступіць са значнымі стратамі.
Падчас Французскай рэвалюцыі на брэсцкім рэйдзе 1 чэрвеня 1794 года французскі флот пад начальствам Віларэ-Жуаеза быў разбіты англічанінамі пад начальствам Гоу. Шэсць лінейных караблёў былі ўзятыя англічанінамі, а сёмы быў затоплены.
У чэрвені 1940 года 5-я танкавая дывізія Вермахта акупавала порт Брэст. У гады Другой сусветнай вайны нацысцкія войскі стварылі ў Брэсце буйную базу падводных лодак (1-я флатылія «Ведыген» і 9-я флатылія падводных лодак). У студзені 1941 года пачаўся працэс збудаванні магутных бетонных крытых докаў-бункераў для абслугоўвання і рамонту падводных лодак. Будаўніцтвам займалася Арганізацыя Тота, бункеры былі пабудаваныя за 9 месяцаў. Схема аб’екта меркавала размяшчэнне двух бункераў пад агульнай дахам. У першым з іх знаходзілася пяць «мокрых» докаў даўжынёй 115 м і шырынёй 17 м (ад «А» да «Е»), на тры лодкі кожны; ў другім было восем сухіх докаў даўжынёй 99 м і шырынёй 11 м, і яшчэ два (даўжынёй 114 м і шырынёй 13 м, ад № 1 да № 10), разлічаных на адну лодку. Агульная даўжыня бункера складала 333 м, шырыня 192 м, вышыня 17 м, таўшчыня даху 6 м. Пасля высадкі ў Нармандыі ў чэрвені 1944 года саюзныя войскі хутка прасоўваліся, і ўзнікла сур’ёзная пагроза для бункераў у Брэсце. Апошняй адсюль 4 верасня выйшла U-256 пад камандаваннем карветэн-капітана Генрыха Лемана-Віленброка.
Эканамічная актыўнасць у горадзе ў асноўным сканцэнтравана вакол порта. Брэсцкі порт дазваляе прымаць суда любога тыпу і водазмяшчэння. У горадзе развіты суднарамонт і суднабудаванне, таксама ёсць прадпрыемствы лёгкай і харчовай прамысловасці.