Бэлць
Bălţi
| ||||||||||||||||||||||||||||
Бэлць (рум.: Bălţi), таксама Бе́льцы (руск.: Бе́льцы) — горад на рацэ Рэўт, другі па велічыні пасля сталіцы Малдовы горад, палітычны, эканамічны, культурны, адукацыйны цэнтр, колькасць насельніцтва каля 127 600 чалавек (2004).
Бэлць размешчана на поўначы Малдовы, за 130 км на паўночны захад ад Кішынёва, на ўзгорыстай раўніне (Белцкі стэп), у месцы ўпадзення ў Рэўт ракі Рэўцел.
Рэўт перасякае горад з паўночнага ўсходу на паўднёвы захад, Рэўцел — з паўднёвага ўсходу на паўночны захад. Агульная даўжыня гэтых рэк на тэрыторыі Бэлці складае 17 км. Праз горад працякаюць таксама рэчкі Капачанка і Флэмындэ — прытокі Рэўта. Усе рэкі адносяцца да басейна Днястра. На тэрыторыі Бэлці існуе некалькі штучных азёр: Гарадское, Камсамольскае, Кірпічнае.
Плошча горада — 41,43 км², з прыгарадамі — 78 км². Бэлць знаходзіцца ў 7-бальнай сейсмічная зоне. Глебавую структуру складаюць звычайны чарназём і гліністыя супескі.
Сучасныя герб і сцяг Бэлці былі зацверджаны на пасяджэнні Савета муніцыпій ў красавіку 2006 года. Праекты герба і сцяга распрацаваў член Дзяржаўнай камісіі па геральдыцы Сільвіу Табак.
Асноўны элемент герба — шчыт, на які нанесены дванаццаць чаргавальных гарызантальных палос сярэбранага і сіняга колеру. Сярэбраны колер сімвалізуе ваду, сіні — зямлю. Спалучэнне гэтых колераў сімвалізуе малдаўскую назву горада, літаральна азначае «дрыгва» (г.зн. вада і зямля).
На шчыце намаляваны лучнік ў малдаўскіх даспехах часоў Стэфана Вялікага. Гэты элемент быў запазычаныя з герба Бэлці 1930 года, у якім ён сімвалізаваў, як было паказана ў афіцыйных матэрыялах, «старажытную вайсковую варту і баі ў дадзеным рэгіёне Малдовы». Адзенне лучніка чырвонага колеру, воінскі рыштунак — залатога.
Над шчытом — сярэбраная карона ў выглядзе замкавай сцяны з сям`ю вежамі (т. зв. Вежавыя, або сцяна, карона). Гэты элемент ўказвае на тое, што Бэлць здаўна мае статус горада. Колькасць вежаў сімвалізуе значнасць населенага пункта. У Малдове, акрамя Бэлці, права выкарыстоўваць у гербе семігаловую карону маюць яшчэ толькі два гарады: Кішынёў і Ціраспаль. У эмблеме іншых гарадоў можа быць толькі тры або пяць вежаў.
Шчыт падтрымліваюць дзве сярэбраныя коні, паднятыя на дыбкі. Конь — старажытны сімвал гэтага рэгіёну. Першым гербам Бэлці (1826) быў шчыт з выявай галавы гэтай жывёлы. Пад шчытом знаходзіцца дэвізная стужка з надпісам на лацінскай мове: CEDANT ARMA TOGAE (Няхай зброя саступіць месца тозе).
Сцяг уяўляе сабой палатно з двух гарызантальных палос: сярэбранага (верхняя) і сіняга (ніжняя) колеру. У цэнтры палатна размешчаны асноўны элемент герба — шчыт з выявай лучніка.
|