Вальтэр Герман Нернст

Вальтэр Герман Нернст
ням.: Walther Nernst
Дата нараджэння	25 чэрвеня 1864(1864-06-25)[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Брызен, раён Граўдэнц^[d], адміністрацыйная акруга Марыенвердэр^[d], правінцыя Прусія^[d], Каралеўства Прусія[3]
Дата смерці	18 лістапада 1941(1941-11-18)[1][2]^[…] (77 гадоў)
Месца смерці	Бад Мускаў^[d], раён Гёрліц^[d], Саксонія, Трэці рэйх[4]
Месца пахавання	Гётынгенскія гарадскія могілкі^[d][5]
Грамадзянства	Каралеўства Прусія  Веймарская рэспубліка
Жонка	Emma Lohmeyer^[d]
Род дзейнасці	хімік, фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізічная хімія
Месца працы	Гётынгенскі ўніверсітэт HU Berlin Physikalisch-Technische Bundesanstalt^[d]
Навуковая ступень	доктарская ступень^[d][6] (1887) і габілітаваны доктар (1889)
Альма-матар	Цюрыхскі ўніверсітэт Грацкі ўніверсітэт імя Карла і Франца HU Berlin JMU Лейпцыгскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Friedrich Kohlrausch^[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Баварская акадэмія навук Гётынгенская акадэмія навук Акадэмія навук СССР^[d] Шведская каралеўская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Турынская акадэмія навук^[d][4]
Узнагароды	Нацыянальная Зала славы вынаходнікаў^[d] (2011) Bunsen Medal^[d] (1914) медаль Франкліна^[d] (1928) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства^[d] (2 чэрвеня 1932) Сіліманаўская лекцыя^[d] (1906)
Сайт	nernst.de (ням.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вальтэр Герман Нернст (ням.: Walther Hermann Nernst; 25 чэрвеня 1864, Брызен — 18 лістапада 1941, Обер-Цыбеле) — нямецкі фізік і фізікахімік, адзін са стваральнікаў фізічнай хіміі. Член Берлінскай АН (1905), Лонданскага каралеўскага таварыства (1932). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1920) «у прызнанне яго работ па тэрмадынаміцы».

Скончыў Вюрцбургскі ўніверсітэт у 1887 годзе. З 1891 года прафесар Гётынгенскага ўніверсітэта, у 1902—1933 прафесар і адначасова дырэктар Інстытута хіміі (1905-22), Інтсытута фізікі (1924-33) Берлінскага ўніверсітэта.

Навуковыя працы па фізіцы нізкіх тэмператур, тэрмадынаміцы, тэорыі раствораў, хімічнай кінетыцы, электрахіміі. Сфармуляваў трэці закон тэрмадынамікі (тэарэма Нернста), адкрыў адну з тэрмамагнітынчых з'яў (эфект Нернста-Этынгсгаўзена). Распрацаваў дыфузійную тэорыю гетэрагенных хімічных рэакцый на мяжы падзелу фаз (1904). Атрымаў ураўненне залежнасці электроднага патэнцыялу ад тэрмадынамічнай актыўнасці ўдзельнікаў электрахімічных рэакцыі.

Зноскі

1. Kormos-Buchwald D. L. Walther Hermann Nernst // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
2. Walther Hermann Nernst // Brockhaus Enzyklopädie
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #11858698X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>
4. www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107212659"></a>
5. Find a Grave — 1996. Праверана 17 мая 2024.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q63056"></a>
6. Deutsche Nationalbibliothek Record #11858698X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 2 красавіка 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578"></a>

Літаратура

• Нернст Вальтэр Фрыдрых Герман // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. С. 293.