Васіль Андрэевіч Залатароў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Залатароў.
Васіль Андрэевіч Залатароў
Дата нараджэння 23 лютага (7 сакавіка) 1873
Месца нараджэння
Дата смерці 25 мая 1964(1964-05-25)[1][2][…] (91 год)
Месца смерці
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Прафесіі кампазітар, настаўнік
Жанры опера
Выхаванцы Q110617067?
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
ордэн Леніна Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Народны артыст Беларускай ССР Заслужаны артыст РСФСР Сталінская прэмія

Васіль Андрэевіч Залатароў (7 сакавіка 1872, Таганрог — 25 мая 1964) — рускі і беларускі кампазітар і педагог. Заслужаны артыст Расіі (1932), народны артыст Беларусі (1949). Прафесар (1918).

Біяграфічныя звесткі

[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў Прыдворнай пеўчай капэле ў М. Балакірава і А. Лядава, скончыў Пецярбургскую кансерваторыю (1900, клас М. Рымскага-Корсакава). У 1909—33 выкладаў у кансерваторыях і музычна-драматычных інстытутах у Расіі і на Украіне, у 1933—41 вёў клас кампазіцыі ў Беларускай кансерваторыі. Яго вучнямі былі Л. М. Абеліёвіч[3], А. В. Багатыроў, У. У. Алоўнікаў, К. Ф. Данькевіч.

Творчасць

[правіць | правіць зыходнік]

Творча развіваў рэалістычныя традыцыі рускай класічнай музыкі. Напісаў шэраг твораў на матэрыяле фальклору розных народаў, у т.л. ўкраінскага, узбекскага, малдаўскага, туркменскага і інш. У беларускую музычную культуру арганічна ўвайшлі яго балет па матывах народных легенд «Князь-возера» (паст. 1949; на тую ж музыку пастаўлены балеты «Аповесць пра каханне», 1953, і «Палымяныя сэрцы», 1955); сімфонія «Беларусь» (4-я, 1934), танцавальная сюіта і уверцюра-фантазія на беларускія тэмы (1937) для сімфанічнага аркестра; Маленькая сюіта на тэмы заходнебеларускіх народных песень для хору а капэла (1943); цыкл апрацовак народных песень для голасу з сімфанічным аркестрам «Кантрасты» (1939). Сярод іншых твораў: опера «Дзекабрысты» (паст. 1925), 4 кантаты, 6 сімфоній, 6 струнных квартэтаў і інш.

Аўтар манаграфіі «Фуга» (1932) — першай рускамоўнай працы, спецыяльна прысвечанай гэтай музычнай форме.

Прэміі і ўзнагароды

[правіць | правіць зыходнік]
  • Дзяржаўная прэмія СССР (1950)

Бібліяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
  • Воспоминания… М., 1957.
  • Фуга. 3-е изд. М., 1965.

Зноскі

  1. ↑ а б в Deutsche Nationalbibliothek Record #1031651632 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 жніўня 2015.
  2. ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  3. ↑ т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Нисневич С. В. А. Золотарев. М., 1964.
  • Нісневіч С. Залатароў // БЭ ў 18 т. Т. 6. Мн., 1998.