Віталь Міхайлавіч Лісаковіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Лісаковіч.
Футбол
Віталь Лісаковіч
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Віталь Міхайлавіч Лісаковіч
Нарадзіўся 8 лютага 1998(1998-02-08)[1][2] (27 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 179 см
Вага 73 кг[4]
Пазіцыя нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Расія Рубін
Нумар 88
Маладзёжныя клубы
2011—2013 Беларусь Шахцёр (Салігорск)
Клубная кар’ера[* 1]
2014—2020 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 47 (16)
2018 →  Харватыя Дынама II (Заграб) 11 (1)
2019 →  Харватыя Рудаш (Заграб) 14 (4)
2019 →  Харватыя Вараждзін 11 (1)
2020—2021 Расія Лакаматыў (Масква) 41 (4)
2022— Расія Рубін (Казань) 42 (14)
2024 →  Расія Балтыка (Калінінград) 12 (4)
Нацыянальная зборная[* 2]
2014 Беларусь Беларусь (да 17) 3 (1)
2016 Беларусь Беларусь (да 19) 3 (1)
2016—2018 Беларусь Беларусь (да 21) 6 (1)
2019— Беларусь Беларусь 21 (5)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 29 ліпеня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 15 верасня 2023
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віталь Лісаковіч (нар. 8 лютага 1998, Мінск[5]) — беларускі футбаліст, нападнік расійскага клуба «Рубін» з Казані і нацыянальнай зборнай Беларусі.

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец уздзенскага футбола, у 2011 годзе трапіў у салігорскі «Шахцёр». У сезоне 2014 быў заяўлены за ўздзенскі клуб Другой лігі «Беліта-Вітэкс», аднак так і не згуляў за яго, вярнуўшыся ў дубль салігорскага «Шахцёра». Разглядаўся як асноўны ігрок дубля, але ў пачатку 2015 года атрымаў траўму ў матчы за юнацкую зборную, з-за якой прапусціў большую частку сезона.

Перад сезонам 2016 стаў трэніравацца разам з асноўнай камандай «Шахцёра». 15 сакавіка 2016 года дэбютаваў за клуб у афіцыйным матчы, выйшаўшы на замену ў матчы за Суперкубак Беларусі супраць БАТЭ (1:2). Пазней стаў трывала з’яўляцца ў асноўнай камандзе салігорцаў, нярэдка ў стартавым складзе. 29 красавіка 2016 года забіў свой першы гол у Вышэйшай лізе, ужо праз хвіліну пасля выхаду на замену паразіўшы браму наваполацкага «Нафтана». У маі 2016 года атрымаў чарговую траўму, вярнуўся ў строй у верасні.

Пачатак сезона 2017 прапусціў з-за траўмы, але ўжо ў маі замацаваўся ў стартавым складзе салігарчан. У верасні з-за траўм страціў месца ў аснове, стаў толькі зрэдку выхадзіць на замену. Усяго ў сезоне 2017 забіў 8 галоў (6 у чэмпіянаце Беларсі і 2 у Кубку).

У студзені 2018 года на правах арэнды стаў іграком заграбскага «Дынама»[6]. Выступаў за другую каманду «Дынама II» у другім дывізіёне, дзе правёў 11 матчаў і адзначыўся адным голам. У чэрвені 2018 года па заканчэнні тэрміну арэнды вярнуўся ў «Шахцёр»[7]. У салігорскай камандзе, аднак, страціў месца ў аснове, выступаў за дубль, толькі зрэдку выходзячы на замену ў асноўнай камандзе.

У студзені 2019 года трэніраваўся з дублем «Шахцёра» і не трапіў з камандай на турэцкі збор, а пазней быў аддадзены ў арэнду ў харвацкі клуб «Рудаш»[8]. Стаў адным з асноўных ігракоў харвацкай каманды, аднак не здолеў выратаваць яе ад вылету ў другі дывізіён. У ліпені 2019 года вярнуўся ў салігорскі клуб[9], аднак неўзабаве зноў адправіўся ў арэнду ў Харватыю, на гэты раз у клуб «Вараждзін»[10]. У лютым 2020 года арэнда датэрмінова была скасавана, і нападнік вярнуўся ў «Шахцёр»[11], дзе ў першай палове 2020 года быў асноўным нападнікам.

У жніўні 2020 года перайшоў у маскоўскі «Лакаматыў»[12]. Трывала з’яўляўся ў аснове чыгуначнікаў, аднак не меў трывалага месца ў стартавым складзе, нярэдка выхадзіў на замену. У студзені 2022 года стаў іграком казанскага «Рубіна», падпісаўшы кантракт на 3,5 гады[13]. Па выніках сезона 2021/22 «Рубін» страціў месца ў Прэм’ер-лізе, аднак Віталь застаўся ў камандзе і на наступны сезон дапамог ёй вярнуцца ў элітны дывізіён. У сезоне 2023/24 страціў месца ў складзе, і ў студзені 2024 года быў адпраўлены ў арэнду ў калінінградскую «Балтыку»[14]. У чэрвені 2024 года па заканчэнні арэнды пакінуў «Балтыку»[15] і вярнуўся ў «Рубін».

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў за юнацкую зборную ў кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Еўропы ўвосень 2014 года.

26 сакавіка 2016 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі ў таварыскім матчы супраць Польшчы.

10 кастрычніка 2019 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі ў адборачным матчы чэмпіянату Еўропы супраць Эстоніі, выйшаўшы на замену ў канцы сустрэчы.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў

[правіць | правіць зыходнік]
Сезон Дывізіён Клуб Матчы Галы
2014 (1) Д3 Беліта-Вітэкс 0 0
2014 (2) дубль Шахцёр 7 2
2015 дубль Шахцёр 5 2
2016 Д1 Шахцёр 11 1
2017 Д1 Шахцёр 16 6
2017/18 (2) Д2 Дынама II 11 1
2018 (2) Д1 Шахцёр 2 0
2018/19 (2) Д1 Рудаш 14 4
2019/20 (1) Д1 Вараждзін 11 1
2020 (1) Д1 Шахцёр 18 9
2020/21 Д1 Лакаматыў 26 2
2021/22 (1) Д1 Лакаматыў 15 2
2021/22 (2) Д1 Рубін 10 4
2022/23 Д2 Рубін 29 10
2023/24 (1) Д1 Рубін 3 0
2023/24 (2) Д1 Балтыка 12 4

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Vitali Lisakovich // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Vitaly Lisakovich // FBref
  3. ↑ https://www.pressball.by/articles/football/belarus/94835
  4. ↑ https://teams.by/lisakovich-vitaly-mikhaylovich/player-16111/
  5. ↑ На больничном. Братец Лисакович (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (22 чэрвеня 2016). Архівавана з першакрыніцы 6 ліпеня 2016.
  6. ↑ Виталий Лисакович перешел в загребское "Динамо" (руск.). football.by (26 студзеня 2018). Праверана 31 студзеня 2024.
  7. ↑ В понедельник Виталий Лисакович возвращается из аренды в загребском "Динамо" (руск.). football.by (1 чэрвеня 2018). Праверана 31 студзеня 2024.
  8. ↑ "Шахтер" отправил Лисаковича в аренду в команду-аутсайдер чемпионата Хорватии (руск.). football.by (31 студзеня 2019). Праверана 31 студзеня 2024.
  9. ↑ Виталий Лисакович вернулся в "Шахтер" (руск.). football.by (4 ліпеня 2019). Праверана 31 студзеня 2024.
  10. ↑ "Шахтер" вновь отправил Лисаковича в Хорватию (руск.). football.by (22 ліпеня 2019). Праверана 31 студзеня 2024.
  11. ↑ "Шахтер" отозвал Лисаковича из аренды в "Вараждине" (руск.). football.by (6 лютага 2020). Праверана 31 студзеня 2024.
  12. ↑ "Локомотив" объявил о подписании контракта с Лисаковичем (руск.). football.by (8 жніўня 2020). Праверана 31 студзеня 2024.
  13. ↑ "Рубин" объявил о подписании контракта с Виталием Лисаковичем (руск.). football.by (21 студзеня 2022). Праверана 31 студзеня 2024.
  14. ↑ "Удачи, Лис!" "Рубин" сообщил о переходе Лисаковича в "Балтику" (руск.). football.by (13 студзеня 2024). Праверана 31 студзеня 2024.
  15. ↑ "Балтика" объявила о расставании с Виталием Лисаковичем (руск.). football.by (17 чэрвеня 2024). Праверана 29 ліпеня 2024.