Гаспар-Гюстаў Карыяліс | |
---|---|
Gaspard-Gustave de Coriolis | |
![]() | |
Дата нараджэння | 21 мая 1792[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 19 верасня 1843[1][2][…] (51 год) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | матэматык, фізік, інжынер у цывільным будаўніцтве, інжынер, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | матэматыка, фізіка |
Месца працы | |
Альма-матар |
|
Вядомы як |
сіла Карыяліса, тэарэма Карыяліса |
Член у | |
Узнагароды |
Французская акадэмія навук (28 студзеня 1836) |
![]() |
Гаспар-Гюстаў дэ Карыялі́с (фр.: Gaspard-Gustave de Coriolis; 21 мая 1792— 19 верасня 1843) — французскі матэматык, інжынер і навуковец. Больш за ўсё вядомы працай, прысвечанай вывучэнню эфекту Карыяліса. Таксама вядомы тэарэмай аб паскарэннях у абсалютным і адносным рухах, званай тэарэма Карыяліса.
Скончыўшы Політэхнічную школу (1808), а затым (1812) Школу мастоў і дарог (фр.),ён некаторы час працаваў на будоўлях.
З 1816 года пачаў выкладаць у Політэхнічнай школе, дзе неўзабаве стаў прафесарам, а затым дырэктарам вучэбнай часткі школы. У 1829 годзе Гаспар-Гюстаў Карыяліс стаў прафесарам Школы мастацтваў (фр.).
28 студзеня 1836 года становіцца членам Парыжскай Акадэміі Навук.
З яго твораў найбольш вядомыя: